Wat Betekent Ramakrishna Missie? -3
Sri Ramakrishna was opgewekt van aard. Zijn gezicht had altijd een vreugdevolle uitstraling. Dit werd bijna door iedereen die hem ontmoette gezegd. Hij bezat een levendig gevoel voor humor. Hij ontraadde piekeren of tobben over het verleden of mentale depressie.
Deze karaktertrekken van de Meester karakteriseren ook het gemeenschapsleven in de centra van de Ramakrishna Mission. Iedereen die onze centra bezoekt zal er zeker de sfeer van opgewektheid , vreugde en humor opmerken.
Sri Ramakrishn en zijn disciple Swami Vivekananda waren beide zeer getalenteerde musici. En muziek neemt nog steeds een belangrijke plaats in in ons gemeenschapsleven.
Sri Ramakrishna zag God in alle mensen, zelfs in de meest verdorven mannen en vrouwen. Hij bezat een diep mededogen voor de lijdende mensheid, zodat hij onophoudelijk voor het welzijn van de mensen werkzaam was.
Vooral gedurende de laatste Jaren van zijn leven ontmoette en sprak hij,zonder zelf veel rust te nemen, urenlang met mensen.
De universele betekenis van het leven en de boodschap van Sri Ramakrishna wordt over de hele wereld bekend gemaakt, vooral door toedoen van zijn belangrijkste disciple Swami Vivekananda, wiens oorspronkelijke naam Naren was. Deze rationeel ingestelde college student, gretig op zoek om de uiteindelijke Waarheid te leren kennen, ontmoette Sri Ramakrishna voor het eerst op 18-jarige leeftijd. Onder diens leiding beoefende hij spirituele disciplines en bereikte het hoogste niveau van spirituele realisatie.
Na het overlijden van de Meester organiseerde hij de jonge discipelen in een klooster- broederschap, nu bekend als de Ramakrishna Math.
Gedurende enkele Jaren zwierf Swami Vivekananda door heel India. In 1893 reisde hij, amper 30 jaar oud, naar de Verenigde Statenvan Amerika om het Hindoeisme te vertegenwoordigen op het Wereldparlement van Religies. Na vier jaar van prediking keerde hij naar India terug. Hij werd diep aangegrepen door de schrikbarende armoede en onwetendheid van de Indiase bevolking. Vooral ten behoeve van hun ontwikkeling stichtte hij in 1897 de Ramakrishna Mission. Uitgeput door overmatig werken overleed Swami Vivekananda in 1902, enkele maanden voor zijn 40ste verjaardag.
De bijdrage van Swami Vivekananda voor de Ramakrishna Beweging en het kloosterleven in het algemeen is heel groot. In dit verband wil ik drie punten aanstippen:
Als eerste de sociale betrokkenheid van de Beweging. Voordat Swami Vivekananda op het toneel verscheen, werd de arme massa altijd behandeld als paria’s zonder enige steun van wie dan ook. De sociale – en religieze hervormers in die periode en de Jaren daarvoor bekommerden zich alleen om de hogere standen en de leidende klasse. Swami Vivekananda was de eerste leider in India die woordvoeder werd voor de achtergestelde massa in zijn land. Ook werd hij de eerste religieuze leider in modern India, die een practische manier ontwikkelde om de omstandigheden van de arme bevolking te verbeteren. Hij zag dat de ongehechtheid en het vrij zijn van sociale verplichtingen van de monniken hen geschikt maakte als ideale maatschappelijke werkers en dat door hen een enorme hoeveelheid werk op maatschappelijk gebied zou kunnen worden verzet. Maar om die mensen te motiveren was een religieuze filosofie noodzakelijk. Swami Vivekananda vond die in de Vedanta-leer van de potentiele Goddelijkheid van de mens. Hij herleidde de ervaringen van Sri Ramakrishna, die God in alle mensen zag, tot de leer dat dienstbaar zijn aan de mens de beste vorm van verering van God is.
Dit is altijd de practische filosofie van de Ramakrishna Mission gebleven.
Een ander aspect van Swami Vivekananda’s invloed op de Ramakrishna Mission kan worden afgeleid uit zijn modern en progressieve opvattingen. De gebouwen, inclusief de tempels, zijn op modern manier ontworpen met alle moderne voorzieningen. Monniken van de Ramakrishna Mission werken als artsen en ingenieurs, voeren gecontroleerde administraties, lezen kranten om op de hoogte te blijven van de aktualiteit, gebruiken voor hun reizen openlijk modern vervoermiddelen en gebruiken het Engels als gemeenschappelijke taal.
Nog een ander aspect van het leven van de monniken van de Ramakrishna Mission dat door Swami Vivekananda werd ingebracht is de ontwikkeling van het intellectuele leven. Onze monniken worden aangemoedigd kennis te verwerven in zowel Oosterse – als Westerse filosofie, in wereldreligies. geschriften en gelijksoortige onderwerpen. In al onze centra worden regelmatig religieuze studies en lezingen verzorgd. We hebben in ons Hoofdkwartier een seminari om novicen op te leiden en het publiceren en verspreiden van boeken is in sommige afdelingen van de Ramakrishna Mission zelfs de belangrijkste activiteit.
Dit verslag over de Ramakrishna Mission zou niet compleet zijn als ik niet de belangrijkste rol zou vermelden die Sri Sarada Devi in de Mission heeft vervuld. Zij was de spirituele metgezellin vanSri Ramakrishna en was algemeen bekend als de Holy Mother. Net als Sri Ramakrishna leefde ook zij een absoluut zuiver en heilig leven.
Van de buitenkant bezien niet verschillend van het leven van een eenvoudige dorpsvrouw, maar achter een sluier van verlegenheid en nederigheid bleek zij een ‘enorme opslagplaats’van wijsheid en spirituele kracht. Zij fungeerde als Guru of spirituele gids voor honderden mensen. Maar haar belangrijkste eigenschap was het spirirtuele moederschap. Zij was de belichaming van het universele moederschap. Zij beschouwde iedereen, van schurk tot zeer gerespecteerde senior-monnik als haar kinderen. Dat was de enige relatie die zij ooit met de wereld heeft gehad. Haar grote moederliefde fungeerde als een krachtig bindmiddel in de beginjaren van de Ramakrishna Beweging. Nu nog is het deze kracht die de Ramakrishna Beweging met al zijn religieuze, culturele en taalkundige verschillen bijeen houdt. Haar laatste boodschap gegeven in de vorm van een advies aan een vrouw, enkele dagen voor haar dood, is voldoende om u een idee te geven van hoe veelomvattend haar inzicht was.
‘Mijn dochter’, zei ze, ‘als je vrede van hart wenst, let dan niet op de fouten van anderen… Leer in te zien dat de wereld en jezelf niet verschillende zijn. Niemand is een vreemde. De hele wereld hoort je toe’.
Deze drie grote persoonlijkheden: Sri Ramakrishna, Sri Sarada Devi, The Holy Mother en Swami Vivekananda, vertegenwoordigen het beste in de Ramakrishna Beweging. U ziet hun foto’s overall in onze centra.
Ze zijn niet louter symbolen, maar levende werkelijkheid. En zij behoren niet alleen toe aan de Ramakrishna Beweging, zij behoren de hele mensheid toe.
Moge hun nobele levens en bevrijdende boodschap een bron van inspiratie zijn voor alle mensen.