Beste lezers,
Elke maand komt er een stuk uit het boek: ‘RAMAKRISHNA AS WE SAW HIM
van Advaita Ashrama publicatieafdeling 5 Dehi Entally Road – Kolkata 700014
Vertaald en met een biografische inleiding door Swami Chetanananda
Mary Saaleman
EEN WAARDERING
Toen ik op een dag in Dakshineswar woonde, maakte ik een grote slinger van zeven strengen met wat jasmijn en rode bloemen (rangan of ixora). Ik weekte de slinger in water in een stenen kom en de knoppen veranderden snel in volle bloei. Ik stuurde de slinger vervolgens naar de Kali-tempel om het beeld van de Goddelijke Moeder te versieren. De ornamenten werden van Kali’s lichaam gehaald en ze werd versierd met de slinger. De meester kwam naar de tempel. Hij viel meteen in een statige stemming toen hij de schoonheid van Kali zag, versterkt door de bloemen. Keer op keer zei hij: “Ah! Deze bloemen zijn mooi afgezet tegen de donkere teint van de Goddelijke Moeder! Wie heeft de slinger gemaakt? ‘Iemand noemt me. Hij zei: “Ga haar naar de tempel brengen” Toen ik de trap naderde, trof ik daar enkele toegewijden van de mannen aan – Balaram Babu, Suren Babu en anderen. Ik voelde me extreem verlegen en werd bang mezelf te verbergen. Ik schuilde achter de meid Vrinda en stond op het punt om naar de tempel te gaan via de achterste treden. De Meester merkte dit onmiddellijk en riep “” Gebruik deze stappen niet. Onlangs klom een vissersvrouw die trap op en gleed uit. Ze had een vreselijk ongeluk en brak haar botten. Kom langs deze voorste stappen. ‘De toegewijden hoorden die woorden en maakten plaats voor mij. Ik ging de tempel binnen en zag de Meester zingen, zijn stem trilde van liefde en toewijding.
DE COMPASSIE VAN DE MEESTER
Een man had een minnares. Op een dag kwam de vrouw naar de Meester en zei met berouw: ‘Die man heeft me verpest. Toen beroofde hij me van mijn geld en sieraden. De Meester was zich bewust van de diepste inhoud van de geest van mensen, maar toch wilde hij alles van hun eigen lippen horen. Hij zei tegen de vrouw: is het waar? Maar hij gaf ons altijd grootse toespraken over toewijding ‘. Uiteindelijk bekende de vrouw hem al haar zonden en werd zo bevrijd van hun slechte gevolgen.
GOD EN MAMMOON
Wat zit er in geld, mijn kind? De meester kon het niet aanraken. Zijn hand zou terugdeinzen bij de aanraking van Mony. Hij zei tegen Ramlal (het neefje van Sri Ramakrishna): ‘Deze wereld is een illusie. Wist ik dat het anders was, dan had ik je Kamarpukur-dorp bedekt met gouden bladeren. Maar ik weet dat de wereld vergankelijk is. God alleen is echt.
GODDELIJKE HULP
Bloeddysenterie is geen onbeduidende ziekte. De meester zou er vaak niet mee zitten, vooral tijdens het regenseizoen. Ooit was hij behoorlijk ernstig ziek. Ik was op hem aanwezig. Een vrouw uit Varanasi was onlangs naar Dakshineswar gekomen en ze stelde een remedie voor. Ik volgde haar aanwijzingen en de meester was snel genezen. Hierna kon de vrouw niet worden gevonden. Ik heb haar nooit meer ontmoet. Ze had me echt veel geholpen. Ik informeerde naar haar in Varanasi maar kon haar niet vinden. We zagen vaak dat wanneer de Meester iets nodig had, mensen uit Dakshineswar zouden komen en dan net zo plotseling zouden verdwijnen.
EEN GEESTELIJK VERHAAL
Op een dag ging de meester met Rakhal naar het tuinhuis van Beni Pal (in Sinthi). Hij slenterde door de tuin toen een geest naar hem toe kwam en zei: “Waarom ben je hier gekomen? We worden verbrand. We kunnen uw aanwezigheid niet verdragen. Verlaat deze plek meteen. Hoe kon het zijn zuiverheid en laaiende heiligheid verdragen? De meester liep weg met een glimlach en maakte het aan niemand bekend. Onmiddellijk na het avondeten vroeg hij iemand om een koets te vragen, hoewel eerder was afgesproken dat hij daar zou overnachten. Een cariage werd gebracht en hij keerde diezelfde nacht terug naar Dakshineswar. Toen ik het rijtuig bij de poort hoorde, spande ik mijn oren en hoorde de Meester met Rakhal spreken. Ik was geschrokken. Ik dacht: “Ik weet niet of hij zijn avondmaal heeft genomen. Zo nee, waar kan ik op dit late tijdstip eten krijgen? “Ik heb altijd iets voor hem in petto, althans farina. Hij vroeg soms om eten op vreemde uren. Maar ik was er vrij zeker van dat hij die nacht niet terugkwam en dus was mijn winkel leeg. Alle poorten van de tempeltuin waren geblokkeerd en afgesloten. Het was één uur in de ochtend. Hij klapte in zijn handen en begon de namen van God te herhalen, en na een tijdje opende iemand de poort. Ondertussen dacht ik angstig na over wat ik moest doen als hij honger had. Toen hij binnenkwam, riep hij tegen me: ‘Maak je geen zorgen over mijn eten. Ik heb mijn avondmaal afgemaakt. ‘Toen vertelde hij Rakhal het verhaal van de geest. Rakhal schrok en zei: “Lieve me! Het was echt verstandig van je dat je me toen niets had verteld. Anders zijn mijn tanden op scherp gezet door angst. Zelfs nu ben ik in beslag genomen door angst.
HET BEELD VAN SRI RAMAKRISHNA
Van de eerste foto van de meester zijn verschillende afdrukken gemaakt. De brahmaanse kok nam er een. De foto was aanvankelijk erg donker, net als de afbeelding van Kali, en daarom werd hij aan de brahmaan gegeven. Toen hij Dakshineswar voor een bepaalde plaats verliet — ik weet niet meer waar — hij het aan mij gaf. Ik hield de foto met de afbeeldingen van andere goden en godinnen en aanbad hem. In die tijd woonde ik op de begane grond van de nahabat. Op een dag kwam de Meester daar en bij het zien van de foto zei hij: “Hallo, wat is dit allemaal?” Lakshmi en ik hadden onder de trap gekookt. Toen zag ik de Meester de belbladeren en bloemen in zijn hand nemen en aanbidden voor de foto. Hij aanbad de foto. Dit is dezelfde foto. Die brahmaan kwam nooit terug, dus de foto bleef bij me. 4. Deze foto staat nu in het heiligdom van het huis van de Heilige Moeder, Udbodhan, Calcutta. Wordt vervolgd…..
Wordt vervolgd.
Uit het boek DE MEESTER ZOALS WIJ HEM ZAGEN
Mary Saaleman
is de bijdragende redacteur van deze pagina
Elke maand brengt ze de nectar van het glorieuze leven van Sri Ramakrishna.
Ramakrishna zoals we Hem is een geweldig boek,