Jayrambati Series -6
Mother’s Spiritual States
Holy Mother Sri Sarada Devi constantly lived in the highest state of samadhi, say the closest associates. She kept her divine mind a little outward, in order to live in this world and do her day-to-day activities. Just as it is most difficult for us ordinary souls to raise our minds to the Divine or concentrate on spiritual practices, for the Divine Mother to bring down her mind was utmost difficult.
Calcutta
One day Mother was meditating on the roof of Balaram Bose’s house. Soon, she entered into deep state of samadhi. After a long time she slowly regained her external consciousness. She said: “I found that I had travelled to a very far away country. There everybody showed me great tenderness. My appearance became exceedingly beautiful. The Master [Sri Ramakrishna], who was present, affectionately made me sit by his side. I can’t describe the joy I felt. When I regained a little body consciousness, I noticed my body lying nearby. Then I began to wonder, ‘How can I enter into that hideous corpse?’ I didn’t feel the least inclined to get into it once again. After a long while I persuaded myself to enter into it, and I regained my body-consciousness.
Belur
One evening, on the roof of Nilambar Mukherjee’s Garden House in Belur [present Old Math], Mother, Golap-Ma, and Yogin-Ma were meditating side by side. When her meditation was over, Jogin-Ma noticed that Mother was still absorbed in meditation–motionless, in deep samadhi. When after a long while she regained partial consciousness, she began to say, “Oh Jogin, where are my hands, where are my feet?” So the two attendants Yogin-ma and Golap-Ma began to press her hands and feet, saying, “Mother, here are your feet, here are your hands.” But in spite of this, it took a long time for Mother to regain consciousness of her body.
Brindavan
One morning, Mother was meditating in Kalababu’s grove in Brindavan. She became absorbed in deep samadhi. All attempts to bring her mind down to the physical plane proved futile. Yogin-Ma repeated Ishvara’s names in her ears for a long time, but it produced no effect. At last Swami Yogananda came and repeated Sri Ramakrishna’s name. This brought her mind down to the semi-conscious plane. Then, just as Sri Ramakrishna used to do on similar occasions, she said: “I will eat something.” Some sweets, water and betel were placed before her. She ate a little of each just as Sri Ramakrishna used to do towards the end of such periods of divine ecstasy. Even in taking the betel, she cut off its end in the manner of the Master. When she finally came down to the plane of physical consciousness, Mother told us that the Sri Ramakrishna had entered her at that time. Swami Yogananda put to her some questions while she was in that mood and she replied very much like Sri Ramakrishna.
Spirituele Extase van Moeder Sri Sarada Devi
Heilige Moeder Sri Sarada Devi leefde constant in de hoogste staat van samadhi, zeggen de naaste medewerkers. Ze hield haar goddelijke geest een beetje naar buiten gericht om in deze wereld te leven en haar dagelijkse bezigheden te doen. Net zoals het voor ons, gewone zielen, het moeilijkst is om onze geest naar het Goddelijke te verheffen of ons op spirituele oefeningen te concentreren, was het voor de Goddelijke Moeder buitengewoon moeilijk om haar geest naar beneden te halen.
Calcutta
Op een dag was moeder aan het mediteren op het dak van het huis van Balaram Bose. Al snel kwam ze in een diepe staat van samadhi. Na een lange tijd kreeg ze langzaam haar uiterlijke bewustzijn terug. Ze zei: “Ik ontdekte dat ik naar een heel ver land was gereisd. Daar toonde iedereen me grote tederheid. Mijn uiterlijk werd buitengewoon mooi. De Meester [Sri Ramakrishna], die aanwezig was, liet me liefdevol naast hem zitten. kan de vreugde die ik voelde niet beschrijven. Toen ik een beetje lichaamsbewustzijn kreeg, merkte ik dat mijn lichaam vlakbij lag. Toen begon ik me af te vragen: ‘Hoe kan ik dat afschuwelijke lijk binnengaan?’ Ik voelde niet de minste neiging om er nog een keer op in te gaan, na een lange tijd overtuigde ik mezelf om erin te gaan, en ik kreeg mijn lichaamsbewustzijn terug.
Belur
Op een avond, op het dak van Nilambar Mukherjee’s Garden House in Belur [huidige oude wiskunde], waren moeder, Golap-Ma en Yogin-Ma naast elkaar aan het mediteren. Toen haar meditatie voorbij was, merkte Jogin-Ma dat Moeder nog steeds in meditatie verzonken was – roerloos, in diepe samadhi. Toen ze na een lange tijd weer gedeeltelijk bij bewustzijn kwam, begon ze te zeggen: “Oh Jogin, waar zijn mijn handen, waar zijn mijn voeten?” Dus de twee bedienden Yogin-ma en Golap-Ma begonnen op haar handen en voeten te drukken en zeiden: “Moeder, hier zijn je voeten, hier zijn je handen.” Maar desondanks duurde het lang voordat moeder weer bij bewustzijn kwam.
Brindavan
Op een ochtend was moeder aan het mediteren in het bos van Kalababu in Brindavan. Ze werd verzonken in diepe samadhi. Alle pogingen om haar geest terug te brengen naar het fysieke gebied bleken zinloos. Yogin-Ma herhaalde Ishvara’s namen lange tijd in haar oren, maar het had geen effect. Eindelijk kwam Swami Yogananda en herhaalde Sri Ramakrishna’s naam. Dit bracht haar geest terug naar het halfbewuste niveau. Vervolgens zei ze, net zoals Sri Ramakrishna dat altijd deed bij soortgelijke gelegenheden: “Ik zal iets eten.” Wat snoep, water en betel werden voor haar neergelegd. Ze at een beetje van elk, net zoals Sri Ramakrishna dat altijd deed tegen het einde van zulke perioden van goddelijke extase. Zelfs toen ze de betel nam, sneed ze het uiteinde ervan af op de manier van de Meester. Toen ze eindelijk naar het niveau van fysiek bewustzijn kwam, vertelde moeder ons dat de Sri Ramakrishna haar op dat moment was binnengekomen. Swami Yogananda stelde haar enkele vragen terwijl ze in die stemming was en ze antwoordde heel erg zoals Sri Ramakrishna.