YOGA
[Continued from the previous issue…]
Kees Boukema
When asked about hatha yoga, Sri Ramakrishna pointed out the difference between Hatha yoga and Raja yoga: “The Hatha yogi does physical exercises. His goal is longevity and the eight occult powers. The goal of Raja yoga is union with God through devotion, love, knowledge and self-renunciation. Raja yoga is the best of these two.” (The Gospel of Sri Ramakrishna, p. 244/245). “A person who practices Hatha yoga is mainly focused on his body. [….] Vedantists reject yoga. There is also Raja yoga. Raja yoga describes how to spiritually unite with God through discernment and bhakti. This yoga is good. Hatha yoga is not good.” [Gospel, p. 330/331; see also p. 639].
In the years when Ramakrishna himself practiced intensive spiritual practices, he had also become acquainted with Hatha yogis and their practices. They had taught him pranayama and other Hatha yoga disciplines. However, he warned his own students who showed an interest in this discipline: “Hatha yoga must be practiced under the guidance of a qualified teacher and you must follow his instructions carefully. The slightest deviation can cause serious health problems and sometimes death. [Sri Ramakrishna and His Divine Play, p. 229/230; see also p. 402/403]. According to Ramakrishna, human life is too short to practice Hatha yoga first and then Raja yoga. That is not necessary at all. “By following the path of Bhakti yoga one can equally learn to control the mind and come to God” [same, p. 230].
At that time, Hatha yoga included, in addition to asanas and pranayama, such practices as cleansing the bowels using a wet cloth and a bamboo stick, introducing milk and butter into the urinary tract, closing the throat with the tongue, Sitting in fixed posture to levitate etc. (Gospel p. 330).
In the 1950s, Hatha yoga was also taught in the Netherlands by teachers who had been trained in India. In their teaching program they limited themselves to asanas, breathing and relaxation. The doctor Rama Polderman was one of them. His teaching style made students interested in the backgrounds of yoga and Hinduism. He therefore invited Swami Ranganathananda, the monk of the Ramakrishna Order, to give lectures. From 1971 to 1986, the swami stayed in the Netherlands for three weeks each year and was a guest speaker at the annual retreat of the Yoga and Vedanta Foundation, founded by Rama Polderman (See Maria Tromp, Tijdschrift voor Yoga, 3/13).
Because there appeared to be an increasing interest in yoga and vedanta in the Netherlands, the swami encouraged his students to set up an association. On March 12, 1986, the ‘Ramakrishna Vedanta Association Netherlands’ (R.V.V.N.) was founded with the aim (in summary): To promote the study of Vedanta philosophy, of spiritual disciplines such as meditation, and of harmony between the different religions and philosophical systems.
In 1990 the R.V.V.N. became part of the Ramakrishna Math and Mission in Belur Math, India and founded its own center in 1993 with a resident monk. Over the years, the activities of the association have increasingly focused on devotional practices such as pujas, reciting mantras, chanting bhajans and meditation and less on asanas and pranayama. In line with the advice Sri Ramakrishna gave his followers, the yoga sutras of Patanjali have gradually given way to the bhakti sutras of Narada (see section ‘History of Vedanta in Holland’ on the website ‘vedanta-nl.org’).
Editor’s Note: An addition to the article. None of the Swamis ever taught yoga or pranayama. Never ever, asanas. Attempts were made by the present monk to start yoga lessons, when the Centre was in Amstelveen. The space being small, the idea had to be given up. We have come to the new place one year and three months ago. Due to Corona virus, people cannot come. There is also a yoga school nearby. Yet we shall do our best. So far as puja etc are concerned, including the author of this article, several people showed deep interest in rituals. Further, we do very little. What we do is a bare minimum, to maintain the routine and to keep the spirit of the Centre up. Very few Dutch show interest in Vedanta, Yoga sutra etc. There is this idea of “superiority!”. In what way they are superior, nobody knows. Despite repeated requests, very few come. We repeat again and again that the principles of the Ramakrishna Order are universal: we follow all the paths. We conduct classes regularly online and otherwise about Vedanta, yoga, etc.
Yoga
(vervolg)
Kees Boukema
Toen Sri Ramakrishna werd gevraagd wat hatha yoga inhoudt, wees hij op het verschil met raja yoga: “De hatha yogi doet lichaamsoefeningen. Zijn doel is een lang leven en de acht occulte vermogens. Het doel van raja yoga is eenwording met God, door middel van devotie, liefde, kennis en zelf-verzaking. Raja yoga is de beste van deze twee.” (The Gospel of Sri Ramakrishna, p. 244/245). “Iemand die hatha yoga beoefent is voornamelijk op zijn lichaam gericht. [….] Vedantisten wijzen yoga af. Er is ook raja yoga. Raja yoga beschrijft hoe je geestelijk tot eenheid kan komen met God, door onderscheidingsvermogen en bhakti. Deze yoga is goed. Hatha yoga is niet goed.” [Gospel, p. 330/331; zie ook p. 639].
In de jaren dat Ramakrishna zelf intensieve spirituele praktijken beoefende had hij ook kennis gemaakt met hatha yogi’s en hun oefeningen. Zij hadden hem pranayama en andere hatha yoga disciplines geleerd. Maar zijn eigen leerlingen die interesse toonden in deze discipline waarschuwde hij: ‘Hatha yoga moet je beoefenen onder leiding van een gekwalificeerde leraar en je moet zijn instructies nauwgezet volgen. De geringste afwijking kan ernstige gezondheidsproblemen veroorzaken en soms de dood tot gevolg hebben. [Sri Ramakrishna and His Divine Play, p. 229/230; zie ook p. 402/403]. Volgens Ramakrishna is een mensenleven te kort om eerst hatha yoga te beoefenen en dan raja yoga. Dat is ook helemaal niet nodig. ‘Door het pad van bhakti yoga te volgen kan men evengoed leren om de geest te beheersen en tot God te komen’ [a.w. p. 230].
In die tijd omvatte hatha yoga naast asana’s en pranayama, ook praktijken als het reinigen van de ingewanden met behulp van een natte doek en een bamboestokje, het invoeren van melk en boter in de urinewegen, de keel afsluiten met de tong, zit-oefeningen die leiden tot levitatie etc. (Gospel p. 330).
In de jaren vijftig van de vorige eeuw werd ook in Nederland les gegeven in hatha yoga door leraren die in India waren geschoold. In hun lesprogramma beperkten zij zich overigens tot asana’s, ademhalingen en ontspanning. De arts Rama Polderman was een van hen. Door zijn manier van lesgeven raakten studenten geïnteresseerd in de achtergronden van yoga en het hindoeïsma. Hij nodigde daarom Swami Ranganathananda, monnik van de Ramakrishna Orde uit om lezingen te geven. Vanaf 1971 tot 1986 verbleef de swami elk jaar gedurende drie weken in Nederland en was gastspreker op de jaarlijkse retraite van de door Rama Polderman opgerichte Stichting Yoga en Vedanta (Zie Maria Tromp, Tijdschrift voor Yoga, 3/13).
Omdat in Nederland een toenemende belangstelling bleek te bestaan voor yoga en vedanta, moedigde de swami zijn studenten aan om een vereniging op te richten. Op 12 maart 1986 werd de ‘Ramakrishna Vedanta Vereniging Nederland’ (R.V.V.N.) opgericht met als doel (kort samengevat): Het bevorderen van de studie van Vedanta filosofie, van spirituele disciplines zoals meditatie en van harmonie tussen de verschillende godsdiensten en filosofische systemen.
In 1990 werd de R.V.V.N. onderdeel van de Ramakrishna Math en Missie in Belur Math, India en stichtte in 1993 een eigen centrum met een resident-monnik. De activiteiten van de vereniging richten zich in de loop der jaren steeds meer op devotionele praktijken zoals puja’s, mantra’s reciteren, bhajans zingen en meditatie en minder op asana’s en pranayama. In lijn met de raad die Sri Ramakrishna zijn volgelingen gaf, hebben de yoga-soetra’s van Patanjali geleidelijk plaatsgemaakt voor de bhakti-soetra’s van Narada (zie onderdeel ‘Geschiedenis van Vedanta in Holland’ op de website ‘vedanta-nl.org’).
ABOUT THE AUTHOR
Kees Boukema has been a student of Vedanta and other philosophical systems for decades. He has contributed variously to the field of higher thinking. He has written numerous articles on philosophical subjects, reviewed books, and has translated important articles and books. Mr Kees Boukema’s most recent work is the translation into Dutch of the book The Practice of Meditation.
Kees Boukema is sinds decennia student van Vedanta en andere filosofische systemen. Hij heeft divers bijgedragen aan het veld van hoger denken. Hij heeft belangrijke artikelen en boeken geschreven en vertaald. Het nieuwste boek van Dhr Kees Boukema is, De Beoefening van Meditatie.