The Words of Sri Ramakrishna…
Sometimes the Master would ask people, “Can you tell me what state I am in? Why do I so often go to those who can’t buy me a penny of puffed sugar cookies and who don’t even have the means to give me a torn mat to offer to sit on?” He always explained afterwards: “I find that certain people will easily be successful. For the rest it will be difficult, because they are, as it were, pots for curds. You can’t store milk in it.” He would tell them, “I pray for you, so that you will realize God quickly.”
One day, when the subject of the Kartabhajas [Kartabhajas are a minor sect of Vaishnavas ] came up during the conversation, Girish Ghosh (a devotee of the Master) sarcastically remarked that he would write a drama about it. Hearing this, the Master said earnestly, “You see, some people in that sect have also attained perfection; it is also a path.”
One day Swami Turiyananda asked the Master: “How can I get rid of lust?” The Master replied: “Why does it have to go away? Turn it in another direction.” He said the same about anger, greed, infatuation and other passions. These words of the Master inspired the young disciple.
The Master always said: “Where there is extreme desire, God reveals himself more.” He also said to some people, pointing to himself: “Love this. That is enough.” Oh! Such a beautiful play is over!
Again, he always said: “You need an intense desire to realize God.” In this regard, the Master often told a story. Once an aspirant asked his teacher how he could realize God. The teacher, without answering, took the disciple to the nearest pond, held him under the water and asked, “How do you feel underwater?” I gasped. ” he replied. ” If you feel that way for God,” said the teacher, ” you will realize him. ”
Another time he said, “Do you know what kind of love is needed for the realization of God? Like a dog raging a wound in its head and jumping about, so must you desperately seek God.”
The Master always said that there should be no hypocrisy in the inner chamber of the heart. He had great affection for the simple in heart. He always said: “I don’t care about flattery. I like the person who sincerely calls on God.” The Master also always said that all impurities of the mind disappear by calling on God with a sincere heart.
Sri Ramakrishna Zegt….
Soms vroeg de Meester aan mensen : ” Kun je me vertellen in wat voor een staat ik verkeer? Waarom ga ik zo vaak naar degenen die geen cent gepofte suikerkoekjes voor me kunnen kopen en die niet eens de middelen hebben om me een gescheurde mat aan te bieden om op te zitten? Hij legde achteraf altijd uit : ” Ik merk dat bepaalde mensen gemakkelijk succes zullen hebben. Voor de rest zal het moeilijk zijn, want het zijn als het ware potten voor wrongel. Je kunt er geen melk in bewaren. Hij zou hen zeggen: ” Ik bid voor jullie , zodat jullie God snel zult realiseren. ”
Op een dag , toen het onderwerp van de Kartabhajas 2 ter sprake kwam tijdens het gesprek, merkte Girish Gosh ( een toegewijde van de Meester ) sarcastisch op dat hij er een drama over zou schrijven. Toen hij dit hoorde, zei de Meester ernstig: ” Zie je , sommige mensen in die secte hebben ook perfectie bereikt; het is ook een pad. ”
Op een dag vroeg Swami Turiyananda aan de Meester: ” Hoe kan ik van lust afkomen? ” De Meester antwoordde: ” Waarom moet het weg? Draai het in een andere richting .” Hij zei hetzelfde over woede, hebzucht , verliefdheid en andere passies. Deze woorden van de Meester inspireerden de jonge discipel.
De Meester zei altijd: ” Waar extreem verlangen is, onthult God zich meer. ” Hij zei ook tegen sommige mensen, terwijl hij wees naar zichzelf : ” Heb hier liefde voor. Dat is genoeg. ” O! Zo’n prachtig toneelstuk is voorbij!
Kartabhajas —-een kleine sekte van Vaishnavas ( aanbidders van Visnu )
Nogmaals, hij zei altijd: ” Je hebt een intens verlangen nodig om God te realiseren. ” In dit verband vertelde de Meester vaak een verhaal. Op een keer vroeg een aspirant zijn leraar hoe hij God kon realiseren. De leraar , zonder te antwoorden nam de discipel mee naar de de dichtsbijzijnde vijver, hield hem onder water en vroeg: ” Hoe voel je je onder water ? ” Ik snakte naar ademhalen. ” antwoordde hij. ” Als je zo voelt voor God, ” zei de leraar, ” zal je hem realiseren. ”
Een andere keer zei hij: “Weet je wat voor soort liefde nodig is voor de realisatie van God? Zoals een hond een wond in zijn kop razend wordt en rondspringt , zo moet je God wanhopig zoeken> ”
De Meester zei altijd dat er geen hypocrisie mag zijn in de binnenkamer van het hart. Hij had grote genegenheid voor de eenvoudigen van hart. Hij zei altijd: ” Ik geef niet om vleierij. Ik hou van de persoon die oprecht God aanroept. ” De Meester zei ook altijd dat alle onzuiverheden van de geest verdwijnen door God met een oprecht hart aan te roepen.
Mary Saaleman
is a Vedantist since three decades. Her life is Mother, Ramakrishna and Swamiji. She is a student of the lives of the Master, Mother and Swamiji and the Gospel of Sri Ramakrishna.
is een vedantist sinds drie decennia. Haar leven is Moeder, Ramakrishna en Swamiji. Ze bestudeert de levens van de Meester, Moeder en Swamiji en het evangelie van Sri Ramakrishna.