Ramakrishna en zijn Discipel
De Meester deed dat onmiddellijk Enige tijd later hoorde de man van zijn fout en stamelde een verontschuldiging. Hierop zei Sri Ramakrishna dat er niets mis was met wat er werd gedaan, aangezien iemand die onze hulp vraagt met alle middelen moet worden geholpen! Is het niet groots?
Kan God worden bereikt door een beetje vluchtige studie of meditatie? Men moet een intens verlangen naar de Lord hebben! Het leven moet ondraaglijk lijken zonder hem te zien! Sri Ramakrishna zei tegen ons: ” Omdat ik dat verlangen had, zorgde de Goddelijke Moeder voor al mijn behoeften en voorzag in de Kali tempel en Mathur Babu (schoonzoon van Rani Rasmani en een groot toegewijde die voorzag in en diende de Meester).” Het hart moet barsten van verlangen naar God. Dan bereikt men alles.
De praktijk van buitensporige lichamelijke versterving en het op enigerlei wijze schaden van het lichaam komt voort uit tamas (illusie). Mensen kunnen erop wijzen dat Sri Ramakrishna zijn gezicht tegen de grond wreef, waardoor hij het lichaam vernederde, maar hij was op dat moment in een extatische toestand. Zijn verlangen naar God was zo intens dat hij de wereld en zijn ego volledig vergat.
Als ik mediteerde in de aanwezigheid van de Meester, voelde ik een sensatie in mijn ruggengraat en voelde energie opstijgen. Het lichaam was als een woestijn.
Toen gaf de guru de heilige naam van God, en door de kracht veranderde de woestijn in een prachtige bloementuin. Mijn leven was voorheen doelloos geweest, maar nadat ik de aanraking van de guru had ontvangen ( Satsang) bereikte ik mijn levens ideaal.
Sri Ramakrishna zei altijd:” Moeder, mogen deze kinderen van mij mij overtreffen in spiritualiteit.” Er is een gezegde, Welkom nederlaag door toedoen van de zoon of discipel.”
Ik heb veel gemediteerd over de leringen van de Gita, die de essentie van alle geschriften bevat. Sri Ramakrishna zei dat ik een monnik was volgens de voorschriften van de Gita.
Sri Ramakrishna zei dat de fysiognomie van een persoon de index was van zijn karakter. Hij onderzocht ons grondig, met de verhouding van onze ledematen en woog onze handen. Hij kon de aard van een persoon gemakkelijk afleiden uit zijn fysieke kenmerken. Hij had een manier om aspiranten in te delen in cijfers, maar er was ruimte voor iedereen.
Sri Ramakrishna zei altijd: ” Een vingerafdruk is duidelijk wanneer de inkt in orde is, maar als de inkt slecht is , is de indruk ook slecht. Geestelijke instructies maken een blijvende indruk op de geest die onderscheidingsvermogen en verzaking bezit, maar wanneer er gebrek hieraan is , is de geproduceerde indruk verhoudingsgewijs klein.”
De Meester hield niet van een nep-gelukkige houding. Hij zei altijd van Swamiji:” Kijk eens wat een heldhaftig temperament hij heeft! Zodra hij ergens zijn zinnen op heeft gezet, legt hij zich er met hart en ziel op toe.” De omstandigheden kunnen al dan niet gunstig zijn, maar wat maakt dat uit? We moeten alle zenuwkrachten inspannen om te bereiken wat we willen doen. Als men vastbesloten is om het tegen elke prijs te doen, zal men ontdekken dat grote obstakels, die overweldigend leken, uiteindelijk een grote hulp blijken te zijn. Maar men moet eerlijk zijn in zijn strijd.
We zullen zelf onze geest moeten toepassen. Anderen kunnen het niet voor ons doen. De Meester zei keer op keer:” Je moet een beetje proberen. Alleen dan zal de guru de Waarheid onthullen.” Laat me je uit onze ervaring vertellen dat als iemand een enkele stap naar God toe gaat, God tien stappen naar hem toe doet. Dit is onze persoonlijke ervaring. Als we ons niet inspannen, kan niemand iets voor ons doen.
collected and presented by
Mary Saaleman
Mary Saaleman
is a Vedantist since three decades. She dedicates herself to Mother, Ramakrishna and Swamiji. She is a student of the lives of the Master, Mother and Swamiji and the Gospel of Sri Ramakrishna.
is een vedantist sinds drie decennia. Haar leven is Moeder, Ramakrishna en Swamiji. Ze bestudeert de levens van de Meester, Moeder en Swamiji en het evangelie van Sri Ramakrishna.