Inspiratie

SWAMI BRAHMANANDA

Swami Brahmananda ( 1863 – 1922 ) met Sri Ramakrishna in the middle of 1881 and lived with him constantly until the Master died . The Master had a vision of him related to their first meeting, and as soon as Sri Ramakrishna saw Brahmananda he recognized him as his spiritual son.
Later, Swami Brahmananda became the first president of the Ramakrishna Order.

LIVING WITH SRI RAMAKRISHNA

Some devotees told Sri Ramakrishna about their spiritual experiences. Hearing Sri Ramakrishna, a young disciple asked the Master to grant him some spiritual experiences. The Master said to him: ‘Look. These kinds of experiences come when one practices meditation and prayer. Wait. You’ll get it eventually.”

A few days later, in the evening, the young disciple saw the Master walking to the temple of the Divine Mother, and he followed him. Sri Ramakrishna entered the temple but the disciple did not dare to enter, so he sat in the natmandir in the hall in front of the Mother’s temple and began to meditate. After a while he suddenly saw a brilliant light, of a million suns, rushing towards him from the shrine of the Divine Mother’s temple. He was scared and ran to the Master’s room.
Some time later, Sri Ramakrishna returned from the shrine. Seeing the young disciple in his room, he said, “Hello! Were you for meditation tonight?” Yes, I did, replied the young disciple, and he related to the Master what had happened. Then the Master said to him: “You complained that you were not experiencing anything. You asked, “What is the use of practicing meditation? “So why did you run away when you had an experience?”
It is natural to experience depression now and then. I also felt that way when I was in Dakshineswar for a while.
This young disciple was Brahmananda himself.
I was very young at the time and the Master was about 50 years old at the time, so I was shy about talking openly with him.

One day I meditated in the Kali temple. I couldn’t focus my mind. This made me very sad. I said to myself, “I’ve lived here for so long, but I’ve accomplished nothing. What’s the point of staying here? I’m not going to say anything to the Master about it. If this depressive state lasts another two or three days , I will go back home. There my mind will be busy with various things. Having decided this in the shrine, I returned to the Master’s room. It was the custom to greet the Master after returning from the shrine. , and afterwards to eat a light breakfast. As soon as I greeted the Master, he said: “Look . When you came back from the shrine, I saw that your mind was covered with a thick net. “I realized he knew everything, so I said, ‘Sir, you know the bad state of my mind. He then wrote something on my tongue. Immediately I forgot my painful depression and was overwhelmed with an unspeakable joy.
As long as I lived with him, I had a spontaneous memory and contemplation of God. An ecstatic joy filled me the whole time. That’s why you need a powerful guru that God has realized. Before the initiation (initiation), the guru and the disciple have to test each other for a long time. Otherwise, there may be regrets afterwards. This is not a passing relationship.
Ah, how joyfully we lived with the Master in Dakshineswar! Sometimes we got through. his wit and wit convulsed under bursts of laughter intoxicated. What we cannot now experience through meditation then happened automatically. If my mind wandered even the slightest bit, he would understand by my appearance, and run his hand over my chest to balance my mind. And how free I was with him! One day I rubbed his body with oil, on the semicircular porch. For some reason I got mad at him. I threw away the bottle of oil and strode away with the intention of never coming back. I came to Jada Mallik’s garden house, but I couldn’t go any further. I sat down. Meanwhile, he had sent Ramlal to call me back. When I came back he said : ” Look . Could you go ? I drew a boundary line there .”
On another occasion, I did something wrong and was extremely remorseful. I went to confess to him. As soon as I arrived he asked me to follow him with his water pitcher. When he came back, he said, “You did something so determined yesterday. Don’t ever do that again. I was surprised. I wondered how he knew.
Another day when I came back from Calcutta, he said, “Why can’t I look at you? Have you done something wrong?”
“No,” I replied, understanding that “to act wrongly” meant theft, robbery, adultery, and so on. The Master asked me again: “Did you tell a lie? Then I remembered that the day before, while talking and joking, I had uttered a tiny falsehood.

There is nothing outside. Everything is inside. People love music that we hear with our ears, but they don’t realize that the music is trivial compared to the music within. How sweet and soothing it is! During his meditation in the Panchavati, Sri Ramakrishna always listened to the melody on the vina (a stringed instrument) inside.
I meditated in the Panchavati once in the afternoon while the Master spoke of the manifestation of Brahman as sounded ( Shabda Brahman ) . When I listened to that discussion, the birds in the Panchavati Vedic songs started to sing, and I heard them.

 SWAMI BRAHMANANDA

Swami Brahmananda   ( 1863 – 1922 ) ontmoette Sri Ramakrishna  in het midden  van 1881 en leefde met hem constant  totdat de Meester stierf . De Meester had een visioen over hem gerelateerd aan hun eerste ontmoeting , en zodra Sri Ramakrishna  Brahmananda zag  herkende hij hem als zijn geestelijke zoon.

Later werd Swami Brahmananda de eerste president van de Ramakrishna  Order.

LEVEN MET SRI RAMAKRISHNA

Enkele toegewijden vertelden Sri Ramakrishna over hun geestelijke ervaringen. Sri Ramakrishna horend, vroeg een jonge discipel aan de Meester om hem enkele geestelijke ervaringen te verlenen. De Meester zei hem : ‘ Kijk.  Dit soort ervaringen komen wanneer men meditatie en gebed beoefend. Wacht. Je zult het uiteindelijk krijgen.”

Enkele dagen later , in de avond, zag de jonge discipel de Meester naar de tempel lopen van de Goddelijke Moeder, en hij volgde hem. Sri Ramakrishna ging de tempel binnen maar de discipel durfde niet naar binnen te gaan, dus ging hij in de natmandir zitten de hal voor de Moeder’s tempel en begon te mediteren. Na een tijdje zag hij plotseling een schitterend licht, van een miljoen zonnen, snel naar hem toekomend vanuit de shrine van de Goddelijke Moeder s tempel. Hij was bang en rende naar de Meester ‘ s kamer.

Een tijdje later keerde Sri Ramakrishna terug uit de shrine. Toen hij de jonge discipel in zijn kamer zag, zei hij: ” Hallo! Zat je voor meditatie vananvond?  ” Ja , dat deed ik, antwoordde de jonge discipel, en hij verhaalde aan de Meester wat was gebeurd. Toen zei de Meester hem: ” Je klaagde dat je niets ervaarde. Je vroeg, ” Wat is het nut om meditatie te beoefenen? ”  Dus waarom rende je weg toen je een ervaring had? ”

Het is natuurlijk om nu en dan depressie te ervaren. Ik voelde me ook zo toen ik een tijdje in Dakshineswar was.

Deze jonge discipel was Brahmananda zelf.

Ik was toen erg jong en de Meester was toen ongeveer 50 jaar oud, dus was ik verlegen om openlijk er over te praten met hem.

Op een dag mediteerde ik in de Kali tempel. Ik kon mijn geest niet concentreren. Dit maakte mij erg verdrietig. Ik zei tegen mezelf: ” Ik woon hier al zo lang, maar ik heb niets bereikt. Wat heeft het dan voor zin om hier te blijven? Ik ga er niets over zeggen tegen de Meester . Als deze depressieve toestand nog twee of drie dagen duurt, zal ik teruggaan naar huis. Daar zal mijn geest met verschillende dingen bezig zijn. Nadat ik dit in de shrine had besloten, keerde ik terug naar de kamer van de Meester. Het was de gewoonte  om na terugkomst uit de shrine de Meester te begroeten, en daarna een licht ontbijt te eten. Zodra ik de Meester groette, zei hij : ” Kijk . Toen je terugkwam uit de shrine zag ik dat je geest met een dik net was bedekt. ” Ik realiseerde me dat hij alls wist, dus ik zei: ” Meneer , u kent de slechte toestand van mijn geest. ”  Hij schreef toen iets op mijn tong. Onmiddelijk vergat ik mijn pijnlijke depressie en werd overweldigd  door een onuitsprekelijke vreugde.

Zolang als ik bij hem woonde , had ik een spontane herinnering en contemplatie van God. Een extatische vreugde vervulde me de hele tijd. Daarom heb je een krachtige guru nodig, die God heeft gerealiseerd. Voor de inwijding ( initiatie) dienen de guru en de discipel elkaar lange tijd te testen.  Anders kan er achteraf spijt zijn.  Dit is geen voorbijgaande relatie.

Ah, hoe vreugdevol leefden we met de Meester in Dakshineswar!  Soms werden we door. zijn humor en scherpzinnigheid stuiptrekkend onder lachsalvo’ s bedwelmd. Wat we nu door meditatie niet kunnen ervaren gebeurde toen automatisch .  Als mijn geest ook maar een klein beetje afdwaalde , zou hij het aan mijn uiterlijk begrijpen, en zijn hand over mijn borst strijken, om mijn geest in balance te brengen.  En wat was ik vrij bij hem ! Op een dag wreef ik zijn lichaam met olie, op de halfronde veranda. Om de een of andere reden werd ik boos op hem. Ik gooide de fles olie weg en beende weg met de bedoeling om nooit meer terug te komen. Ik kwam tot aan het tuinhuis van Jada Mallik  , maar ik kon niet verder. Ik ging zitten.  Ondertussen had hij Ramlal gestuurd om mij terug te roepen. Toen ik terugkwam zei hij : ” Kijk . Zou je kunnen gaan?  Ik heb daar een grenslijn getrokken . ”

Bij een andere gelegenheid deed ik iets verkeerd en was ik buitengewoon berouwvol. Ik ging het aan hem bekennen.  Zodra ik aankwam  vroeg hij mij om hem te volgen met zijn waterkruik. Toen hij terugkwam, zei hij : ” Je hebt gisteren zoiets bepaalds gedaan. Doe dat nooit meer. Ik was verrast. Ik vroeg me af hoe hij dat wist.

Op een andere dag toen ik terug kwam uit Calcutta , zei hij: ” Waarom kan ik niet naar je kijken ? Heb je iets verkeerd gedaan? ”

” Nee, ”  antwoordde ik , omdat ik begreep dat ” verkeerd handelen ” diefstal, beroving , overspel, enzovoort betekende.   De Meester vroeg me opnieuw :  ” Heb je een leugen vertelt?  Toen herinnerde ik mij  dat ik de dag ervoor, al pratend en grappend , een onwaarheid had verteld.

Er is niets buiten. Alles is binnen.  Mensen zijn dol op muziek die we met onze oren horen , maar ze realiseren zich niet dat de muziek triviaal is in vergelijking  met de muziek binnenin. Hoe lief en rustgevend  is het !  Tijdens zijn meditatie in de Panchavati luisterde Sri Ramakrishna altijd naar de melodie op de vina ( een snaarinstrument )  binnenin.

Ik mediteerde eens in de middag in de Panchavati , terwijl de Meester sprak over de manifestatie van Brahman als geluitd ( Shabda Brahman ) . Toen ik naar die discussie luisterde , begonnen de vogels in de Panchavati  Vedische liederen te zingen , en ik hoorde ze.