Wat Betekent Ramakrishna Missie?
[Dit was een lezing. Bezorgd door Swami Gahananandaji Maharaj, de (oktober 1916 – 4 november 2007), de 14e president van de Ramakrishna-orde]
Parte -2
Wie is deze Sri Ramakrishna?
Sri Ramakrishna werd in 1836 geboren In een arme priester-familie in een afgelegen dorp ten NW van Calcutta. Zijn vader was aanvankelijk een welvarend man, maar omdat hij weigerde valse getuigenis af te leggen ten gunste van de machtige landeigenaar van zijn dorp, werden hem al zijn bezittingen afgenomen en moest hij naar een ander dorp verhuizen, waar een vriend hem een lapje grond had aangeboden. Ramakrishna erfde deze waarheidsliefde van zijn vader.
Ook probeerde hij de wegen van het Christendom en de Islam.
Het vraagt van een doorsnee mens een enorme inspanning om op slechts een weg ‘succes’ te hebben. Maar Ramakrishna realiseerde het doel van ieder pad in zeer korte tijd, louter door de intensiteit van zijn aspiraties. Hij ontdekte dat elke weg uiteindelijk leidt tot de ervaring van dezelfde hoogste Werkelijkheid, bekend als Brahman, God enz. Aan de hand van de resultaten van zijn expirimenten formuleerde Sri Ramakrishna het beginsel van de Harmonie van Religies, waardoor hij beroemd is geworden.
Het beginsel van de Harmonie van Religies is gebaseerd op vier opvattingen, door Sri Ramakrishna ontwikkeld. Deze opvattingen luiden als volgt:
Ten eerste: Directe realisatie van God is de essentie van iedere religie, terwijl tempels, kerken, rituelen enz. alleen maar ondergeschikte details zijn.
Tweede opvatting: Alle religies leiden uiteindelijk naar hetzelfde doel.
Derde opvatting: Hoewel het doel hetzelfde is, zijn de manieren om dat doel te bereiken verschillend.
Vierde opvatting: De op zichzelf staande wegen zijn onderling niet met elkaar in tegenspraak maar vullen elkaar juist aan. Iedere religie heeft zijn goede eigenschappen . Een wijs mens aanvaardt de goede eigenschappen van iedere religie en ‘verrijkt’zichzelf op die manier.
Alleen onwetende mensen twisten en vechten uit naam van religie.
Dit beginsel van de Harmonie van Religies vormt een van de grondslagen van de Ramakrishna Beweging.
Sri Ramakrishna leerde ook dat God- realisatie de enige manier is voor de uiteindelijke vrede en vervulling van het leven. En hij verklaarde openlijk dat God-realisatie mogelijk is voor alle mensen, ongeacht afkomst, huidskleur of geloof. Terwille van hogere spirituele realisatie dienen de oppervlakkige genoegens en materiele bezittingen opgeofferd te worden. Maar Sri Ramakishna was geen voorstander van streng ascetisme. Hij gaf de voorkeur aan matigheid. Zelf leidde hij ook niet het leven van een bedelmonnik, zoals de meerderheid van de Indiase monniken in zijn tijd. Eerder leidde hij het eenvoudige leven van de gemiddelde Indier, waarbij hij de absolute zuiverheid van karakter handhaafde.
Sri Ramakrishna hield niet van de negative opvatting dat de mens een geboren zondaar is. Hij benadrukte juist de postitieve kanten van het leven zoals geloof, kracht e.d.
[Wordt vervolgd……]