Welkom!

Scroll alstublieft naar beneden om artikelen te lezen.

Strijd om uitbreiding

Swami Vivekananda

Het oude dilemma, of de boom het zaad voorafgaat of het zaad de boom, loopt door al onze vormen van kennis. Of intelligentie de eerste is in de orde van bestaan of materie; of het ideaal de eerste is of de externe manifestatie; of vrijheid onze ware aard is of slavernij van de wet; of gedachte materie of materiegedachte creëert; of de onophoudelijke verandering in de natuur voorafgaat aan het idee van rust of het idee van rust voorafgaat aan het idee van verandering — dit zijn allemaal vragen van dezelfde onoplosbare aard. Net als de opkomst en ondergang van een reeks golven volgen ze elkaar in een onveranderlijke opeenvolging op en mensen nemen deze of gene kant in, afhankelijk van hun smaak of opleiding of eigenaardigheid van temperament.

Bijvoorbeeld, als aan de ene kant gezegd wordt dat, als we de aanpassing in de natuur van verschillende delen zien, het duidelijk is dat het het effect is van intelligent werk; aan de andere kant kan worden betoogd dat intelligentie zelf, gecreëerd door materie en kracht in de loop van de evolutie, niet vóór deze wereld had kunnen bestaan. Als gezegd wordt dat de productie van elke vorm voorafgegaan moet worden door een ideaal in de geest, kan met evenveel kracht worden betoogd dat het ideaal zelf werd gecreëerd door verschillende externe ervaringen. Enerzijds is er een beroep op ons alomtegenwoordige idee van vrijheid; anderzijds op het feit dat niets in het universum oorzaakloos is, alles, zowel mentaal als fysiek, strikt gebonden is aan de wet van causaliteit. Als wordt bevestigd dat, gezien de veranderingen van het lichaam die door wil worden veroorzaakt, het duidelijk is dat de gedachte de schepper van dit lichaam is, is het even duidelijk dat, aangezien verandering in het lichaam een verandering in de gedachte veroorzaakt, het lichaam de geest moet hebben geproduceerd. Als wordt betoogd dat de universele verandering het resultaat moet zijn van een voorafgaande rust, kan een even logisch argument worden aangevoerd om aan te tonen dat het idee van onveranderlijkheid slechts een illusoire relatieve notie is, veroorzaakt door de relatieve verschillen in beweging.

Aldus lost alle kennis zich in de ultieme analyse op in deze vicieuze cirkel: de onbepaalde onderlinge afhankelijkheid van oorzaak en gevolg. Afgaande op de wetten van het redeneren is dergelijke kennis onjuist; en het meest merkwaardige feit is dat deze kennis onjuist blijkt te zijn, niet door vergelijking met kennis die waar is, maar door de wetten zelf die voor hun basis afhankelijk zijn van dezelfde vicieuze cirkel. Het is daarom duidelijk dat de eigenaardigheid van al onze kennis is dat het zijn eigen ontoereikendheid bewijst. Nogmaals, we kunnen niet zeggen dat het onwerkelijk is, want alle realiteit die we kennen en kunnen bedenken, bevindt zich binnen deze kennis. We kunnen ook niet ontkennen dat het voldoende is voor alle praktische doeleinden. Deze staat van menselijke kennis die binnen zijn bereik zowel de externe als de interne wereld omvat, wordt Mâyâ genoemd. Het is onwerkelijk omdat het zijn eigen onjuistheid bewijst. Het is werkelijk in de zin dat het voldoende is voor alle behoeften van de dierlijke mens.

Maya manifesteert zich in de externe wereld als de twee krachten van aantrekking en afstoting. In het innerlijke zijn de manifestaties verlangen en niet-verlangen (Pravritti en Nivritti). Het hele universum probeert naar buiten te snellen. Elk atoom probeert weg te vliegen van zijn centrum. In de innerlijke wereld probeert elke gedachte de controle te verliezen. Opnieuw wordt elk deeltje in de uiterlijke wereld gecontroleerd door een andere kracht, de centripetale, en naar het centrum getrokken. Op dezelfde manier controleert de controlerende kracht in de gedachtewereld al deze uitgaande verlangens. Verlangens naar materialisatie, dat wil zeggen, steeds meer naar beneden worden getrokken naar het vlak van mechanische actie, behoren tot de dierlijke mens. Het is pas wanneer het verlangen om al dergelijke gebondenheid aan de zintuigen te voorkomen opkomt, dat religie in het hart van de mens daagt. Zo zien we dat de hele reikwijdte van religie is om te voorkomen dat de mens in de slavernij van de zintuigen vervalt en om hem te helpen zijn vrijheid te bevestigen. De eerste poging van deze kracht van Nivritti om dat doel te bereiken, wordt moraliteit genoemd. De reikwijdte van alle moraliteit is om deze degradatie te voorkomen en deze slavernij te verbreken. Alle moraliteit kan worden verdeeld in de positieve en de negatieve elementen; het zegt ofwel “Doe dit” of “Doe dit niet”. Als het zegt “Doe niet”, is het duidelijk dat het een rem is op een bepaald verlangen dat een mens tot slaaf zou maken. Als het zegt “Doe”, is het doel ervan om de weg naar vrijheid te wijzen en een bepaalde degradatie te doorbreken die het menselijk hart al heeft gegrepen.

Nu is deze moraal alleen mogelijk als er een vrijheid is die door de mens kan worden bereikt. Afgezien van de vraag naar de kansen om volmaakte vrijheid te bereiken, is het duidelijk dat het hele universum een geval is van strijd om uit te breiden, of met andere woorden, om vrijheid te bereiken. Deze oneindige ruimte is niet voldoende voor zelfs maar één atoom. De strijd om uitbreiding moet eeuwig doorgaan totdat volmaakte vrijheid is bereikt. Er kan niet worden gezegd dat deze strijd om vrijheid te verkrijgen is om pijn te vermijden of om genot te bereiken. De laagste graad van wezens, die geen dergelijk gevoel kunnen hebben, strijden ook om uitbreiding; en volgens velen is de mens zelf de uitbreiding van deze wezens.

___________________________________________

De menselijke maat in tijden van dood en geweld

Kees Boukema

In september 1939, twintig jaar na het einde van de Eerste Wereldoorlog, brak de Tweede Wereldoorlog uit. Albert Camus meldde zich aan als vrijwilliger, maar werd afgekeurd. Het dagblad waar hij werkte, ‘Alger Républicain’, kreeg allerlei beperkende maatregelen opgelegd. De krant maakte daarom een ‘doorstart’ onder de naam ‘Le Soir Républicain’. Daarin pleitte de redactie voor een mogelijk vergelijk met Hitler-Duitsland en vroeg de lezer om niet het Duitse volk af te wijzen, maar de ‘mystieke ideologie van het nazisme’. In januari 1940 verzekerde ‘Le Soir Républicain’ haar lezers, dat ze onrecht zou blijven afwijzen en ‘het individu zou dienen, tegen de partijgangers van de anonieme haat’. Daags daarop werd ‘Le Soir Républicain’ verboden.

In Algerije waren anti-joodse overheidsmaatregelen ingevoerd. Joodse kinderen kregen onderwijs op particuliere scholen. Daar vond Camus werk als docent Franse taal en letterkunde. Eind januari 1942 begon hij weer bloed te spuwen; zijn linkerlong bleek ernstig aangetast door tbc. De destijds gangbare behandeling met luchtinjecties in de borstkas sloeg niet aan. Omdat zijn toestand snel verergerde besloot Camus, op advies van zijn arts, om af te reizen naar een sanatorium in het gebied van Chambon, in het hooggebergte van Auvergne (Fr.). Eind oktober 1942 was zijn conditie al zodanig verbeterd, dat hij kon terugkeren naar Oran. Oorlogsontwikkelingen in de regio maakten echter een terugreis naar Algiers onmogelijk.

Camus benutte de verlengde rustperiode om aan zijn roman ‘La Peste’ te werken. Het is een allegorie van WO II waarin Camus figureert als journalist Raymond Rambert, die op doorreis in Oran is gestrand en dokter Rieux gaat bijstaan in diens strijd tegen de pest (het nazisme). In de loop van 1943 kwam Camus in contact met de verzetsgroep ‘Combat’. Daar werd de uitgave van een illegale krant voorbereid. Camus kreeg de eindverantwoordelijkheid voor de inhoud van het blad.

In 1943 en 1944 verschenen in deze krant enige opmerkelijke bijdragen van zijn hand, getiteld: ‘Brieven aan een Duitse vriend’. (‘Lettres à un ami allemand.’, Parijs, 1948/1972). Camus koos voor (open) brieven aan een (fictieve) Duitse vriend, omdat hij zijn tegenstanders niet als een collectief, maar als mensen wilde blijven zien. In de brieven probeert hij uit te leggen, waarom hij, ondanks zijn afschuw van geweld en bloedvergieten, gewapend verzet en strijd nu noodzakelijk acht. Het gaat hier, volgens Camus, om een verschil in mentale gerichtheid: Enerzijds een agressieve, blinde vaderlandsliefde, een leegte die moet worden opgevuld met dominantie en vernietiging, anderzijds een kritische en naar rechtvaardigheid strevende, maar betere liefde (amour supérieur) voor het vaderland, die het waard is om voor te vechten als dat nodig is (1^e brief).

De mens is weliswaar kwetsbaar, maar is ook ‘de kracht die tirannen en goden verdrijft’, schrijft Camus. Tegenover zijn Duitse ‘vriend’, die vlucht in een roes van machtsvertoon, heerszucht en geweld, stelt hij zijn beeld van de mens die in zichzelf een betekenis ontdekt, die hem dwingt om te streven naar rechtvaardigheid en een diep respect voor het ongrijpbare, veelal ongeziene leven.

In de door Duitsland bezette gebieden van Europa waren affiches verspreid waarop de vestiging van het ‘Groot Germaanse Rijk’ werd aangekondigd met de leuze: “Duitsland wint voor Europa op alle fronten”. “Wij hebben”, schrijft Camus, ”één idee en één hoop, die nog altijd in ons zijn blijven leven: dat van Europa.” Maar ons Europa is niet hetzelfde als dat van jullie. Voor jullie betekent Europa: grondtroepen, graanschuren, gelijkgeschakelde bedrijven en een verstand dat luistert naar de leider. Voor ons is Europa het terrein waar al twintig eeuwen het verbazingwekkende avontuur van de menselijke geest zich afspeelt. Jullie Europa is niet het goede Europa. Het mist elke saamhorigheid en inspireert niet. Ons Europa is een gezamenlijk avontuur van de geest, dat wij ondanks jullie zullen blijven nastreven. (3^e brief).

In juli 1944 (in Frankrijk waren inmiddels geallieerde troepen geland) schrijft Camus: ‘Lang hebben wij allebei geloofd dat deze wereld geen diepere zin heeft, maar we hebben daaruit niet dezelfde conclusie getrokken. U hebt geconcludeerd, dat goed en kwaad dus verwisselbaar zijn, dat alleen de waarden die het dierenrijk bepalen blijvend zijn: geweld en sluwheid. En dat de opdracht van een individu alleen maar kan zijn, het avontuur van de macht.

Mij scheen het toe, dat de mens het recht moet bevestigen om tegen het eeuwige onrecht te strijden. Ik verlangde dat de mensen hun solidariteit zouden hervinden om de strijd tegen hun verschrikkelijk lot op zich te nemen. Ik heb de rechtvaardigheid gekozen om de aarde trouw te blijven. Ik weet dat er iets is dat in zichzelf zin heeft en dat is de mens. En hem moeten wij redden als we tenminste onze overtuiging, wat we onder ‘leven’ moeten verstaan, willen behouden.

‘De afgelopen vijf jaar is er geen ochtend geweest zonder doodstrijd, geen avond zonder kerkers, geen middag zonder bloedbaden. En te midden van al dat tumult en geweld probeerden wij onze herinneringen aan een gelukkige zee, een onvergetelijke berghelling en het lachen van een geliefd gezicht te bewaren, want als wij die zouden verliezen zouden wij net zo dood zijn als jullie.

‘Aan de ellende waarmee jullie, nazi’s, ons, vrije Europeanen, vier jaar lang overweldigd hebben, had jullie verstand even veel aandeel als jullie instinct. Om die reden veroordeel ik jullie volstrekt. Maar ondanks jullie zelf, zal ik jullie de naam ‘mens’ niet ontzeggen. De trouw aan ons geloof dwingt ons om in jullie dat te respecteren, wat jullie in de anderen niet langer respecteren en waardoor jullie makkelijker konden moorden dan wij.’ Zijn slotsom: ”Omdat jullie de trouw aan de mens veracht hebben, zullen jullie nu met duizenden eenzaam sterven.” (brief 4).

[slot volgt]

_______________________________

Kees Boukema is sinds decennia student van Vedanta en andere filosofische systemen. Hij heeft divers bijgedragen aan het veld van hoger denken. Hij heeft belangrijke artikelen en boeken geschreven en vertaald. Het nieuwste boek van Dhr Kees Boukema is, De Beoefening van Meditatie.

_______________________________________________________

Paulo J. S. Bittencourt

Professor at UFFS – Erechim Campus

Op dit moment zijn we, althans vanuit het perspectief van de academische geschiedenis, verre van het herkennen van wat christelijke gelovigen antwoorden, namelijk dat de authentieke woorden en daden van Jezus onschendbaar bewaard zouden blijven in de zogenaamde canonieke evangeliën. De student van de historische Jezus zal dus niet het uitgangspunt aanvaarden dat zijn onderzoek irrelevant is en vanaf het begin gedoemd te mislukken, op grond van het argument dat geloofsbelijdenis en dogma altijd adequaat en eeuwig de essentie van Jezus, dat wil zeggen de Christus, hebben vastgelegd. van geloof. Laten we in deze zin eens kijken naar een voorbeeld dat niet direct gericht is op het probleem van de historische Jezus, maar dat gaat over de reconstructie van de overtuigingen van de eerste generaties van de christelijke beweging.
Nu postuleerden de orthodoxe interpretaties van de Roomse Kerk, die in de vierde eeuw van onze gewone tijdrekening zegevierde, dat de incarnationistische christologie, volgens welke Jezus een reeds bestaand goddelijk wezen zou zijn, gelijk aan de Vader, die ook mens werd, al zou bestaan. tot uiting komen in de overtuigingen van de eerste discipelen van de Nazarener, om nog maar te zwijgen van Jezus’ eigen Messiaanse zelfbewustzijn. [Christologie is het deel van de christelijke theologie dat de aard, persoon en werk van Jezus bestudeert en definieert, met bijzondere aandacht voor zijn relatie met God en zijn betekenis in de leer van de heilsgeschiedenis.] De historicus ontkent echter de bijnaam van theoloog, zal de verering van het idool van oorsprong ontheiligen. Hij zal weigeren de vroege geschiedenis van de Jezusbeweging te reconstrueren op basis van de uitkomst van de traditionele christologische evolutie. Als je het Nieuwe Testament dieper bestudeert, zul je zien dat de zelfbevestigingen van Jezus in de evangeliën van Matteüs, Marcus en Lucas ons op geen enkele manier in staat stellen te concluderen ten gunste van een consubstantiële aard tussen Jezus en de Vader van Jezus’ volgelingen noemde hem geen God. Zelfs Jezus noemde zichzelf niet een goddelijk wezen dat uit de hemel neerdaalde [vandaar de naam hoge christologie voor incarnationistische christologie]. Deze zelfde historicus zal het daarom plausibel achten om de oorsprong van een christologie van de incarnatie alleen te identificeren uit het Evangelie van Johannes, dat dus een latere ontwikkeling is van de christelijke traditie.

Het was Bart E. Ehrman die de vraag goed uitlegde. In How Jesus Became God, een uitstekend publiciteitswerk, heeft de Amerikaanse historicus van het vroege christendom op meesterlijke wijze de historische evolutie van de christologieën gedurende de eerste vier eeuwen afgebakend. De vroege christenen hielden er een verhogingschristologie op na, typerend voor een lage christologie, waarin de mens Jezus tot Zoon van God werd gemaakt en daarom tot een goddelijke status werd verheven, een opvatting die ook adoptistische christologie wordt genoemd, omdat Jezus daarin niet wordt gezien als een goddelijk wezen van aard.
Exaltationistische christologieën zouden overeenkomsten hebben met de algemene Griekse, Romeinse en Joodse opvattingen over hoe een mens goddelijk zou kunnen worden: 1) door verhoging tot het goddelijke koninkrijk; 2) door geboorte uit een goddelijke vader. Ehrman haalt als bevestiging van zijn in kaart brengen de chronologische ontwikkeling aan die Raymond Brown heeft gevolgd, ook wel de retrograde beweging van de christologie genoemd. Voor de vroege christenen zou God Jezus bij de opstanding tot goddelijke status hebben verhoogd. Deze oudere christologie kan worden gevonden in de pre-literaire tradities van Paulus en het boek Handelingen der Apostelen; Dit zou echter niet de opvatting zijn die in geen van de evangeliën naar voren wordt gebracht. Volgens Ehrman lijkt het oudste evangelie, dat van Marcus, “aan te nemen dat Jezus door de doop de Zoon van God werd; de volgende evangeliën, Matteüs en Lucas, geven aan dat Jezus bij zijn geboorte de Zoon van God werd; en het laatste Evangelie, Johannes, presenteert Jezus als Zoon van God van vóór de schepping.”
Ehrman ziet echter een complexere ontwikkeling dan deze chronologische volgorde, die vooral geldig is voor de narratieve structurering van de evangeliën. Ideeën over Jezus zouden zich in de hele wereld van de vroege christenen niet in een rechte lijn en in hetzelfde tempo hebben ontwikkeld. Het is dus mogelijk om aan te nemen dat sommige christenen geloof beleden in de goddelijke pre-existentie van Jezus, zelfs voordat Paulus de eerste brieven van het Nieuwe Testament schreef. We kunnen deze fragmenten isoleren uit uitspraken die afkomstig zijn uit pre-literaire tradities, bijvoorbeeld in de ‘Hymne on Christ of Philippians’ (Filippenzen 2, 6-11), een passage die algemeen wordt beschouwd als een hymne of een vroeg gedicht, waarin Christus wordt gevierd. en zijn incarnatie.
Zoals we kunnen zien, zouden opvattingen over de aard en de persoon van Jezus, sinds de vroegste oorsprong van het christendom, een samengestelde en polyfone symfonie vormen, waarvan de dissonante ontwikkelingen door de orthodoxe onderdrukking meedogenloos zouden proberen te zwijgen.

Professor Paulo Bittencourt is een briljante professor in oude en middeleeuwse geschiedenis aan de Universidade Federal da Fronteira Sul UFFS [Erechim Campus], Brazilië. Hij schrijft regelmatig artikelen en is tevens columnist in tijdschriften. Hij heeft verschillende boeken op zijn naam staan. Hij is een fervent student van Vedanta.

___________________________________________________________________________________________

Wees een licht voor jezelf

Corné van Nijhuis

Rond de jaarwisseling staan velen van ons vaak stil bij de meer existentiële kwesties die het leven biedt. En in dit tijdperk van sociale media verschijnen de mooiste inspirerende citaten over het leven ineens op je scherm. Deze doen het geweldig als one-liner op mooie achtergronden. Maar vaak blijft het bij het citaat zelf zonder enige diepgang en is er geen tijd voor verdere verdieping. Toen ik echter het bovenstaande citaat tegenkwam – Wees een licht voor jezelf – resoneerde het enorm. Dat leidde ertoe dat ik een grote behoefte voelde om hierin diepgang te zoeken. Hieronder wil ik het resultaat delen en ik hoop dat het anderen kan inspireren in hun zoektocht naar ‘de waarheid’.

Het gezegde ‘Wees een licht voor jezelf’ bevat een diepgaande les over zelfredzaamheid, innerlijke wijsheid en persoonlijke verantwoordelijkheid op het spirituele pad. Geworteld in de wijsheid van oude tradities en tijdloze filosofie, nodigt deze zin uit tot een reis naar binnen, waarbij elk individu wordt aangespoord om de ultieme bron van waarheid in zichzelf te ontdekken. In een wereld vol externe afleidingen, begeleiding en invloeden, dient deze lering als een herinnering dat de antwoorden die we zoeken niet buiten ons liggen, maar in de diepten van ons eigen bewustzijn. Laat me de diepere betekenis van deze zin en de transformerende implicaties ervan voor onze spirituele groei onderzoeken.

Vertrouw op je innerlijke wijsheid

In de kern is ‘Wees een licht voor jezelf’ een oproep om te vertrouwen op je innerlijke wijsheid. Spirituele leringen, mentoren en heilige teksten kunnen waardevolle inzichten en inspiratie bieden, maar ze zijn niet de ultieme autoriteit over je leven. In plaats daarvan benadrukt dit gezegde dat ware begeleiding van binnenuit komt.

Vertrouwen op innerlijke wijsheid betekent niet dat je externe bronnen verwerpt, maar dat je ze integreert en valideert door persoonlijke ervaring. Het is één ding om te lezen of horen over de aard van liefde, vergeving of mededogen, en een ander om deze kwaliteiten te voelen en te belichamen in je dagelijkse leven. Het proces van naar binnen keren, reflecteren op wat diep resoneert en je leven afstemmen op je eigen waarheid is de essentie van zelfredzaamheid.

Cultiveer zelfbewustzijn

Een licht voor jezelf zijn, betekent ook dat je je eigen leven verlicht met de helderheid van zelfbewustzijn. Zelfbewustzijn is de basis van spirituele groei, waardoor je je gedachten, emoties en acties zonder oordeel kunt zien.

Wanneer je mindfulness ontwikkelt, begin je patronen in je gedrag, motivaties en angsten te herkennen. Dit verhoogde bewustzijn stelt je in staat om met meer begrip en intentionaliteit door het leven te navigeren. Net als een lamp die duisternis verdrijft, verwijdert zelfbewustzijn de mist van verwarring en helpt het je om je af te stemmen op je authentieke zelf. Stel je voor dat je in het donker een pad bewandelt met een lantaarn in je hand. Het licht onthult niet de hele reis die voor je ligt, maar het biedt genoeg helderheid voor de volgende stap. Op dezelfde manier verlicht zelfbewustzijn het onmiddellijke moment en leidt het je met vertrouwen en doelgerichtheid vooruit.

Neem verantwoordelijkheid voor je reis

Een van de meest krachtige aspecten van deze leer is de nadruk op persoonlijke verantwoordelijkheid. Spirituele groei is niet iets dat kan worden uitbesteed of gedelegeerd. Terwijl anderen kunnen inspireren of de weg wijzen, rust het eigenlijke werk van zoeken, bevragen en evolueren op jouw schouders.

Deze verantwoordelijkheid kan soms ontmoedigend aanvoelen, maar het is ook bevrijdend. Het betekent dat je niet gebonden bent aan de beperkingen of interpretaties van anderen. Jouw reis is uniek van jou, gevormd door jouw ervaringen, keuzes en realisaties. Door eigenaarschap te nemen van jouw spirituele pad, herwin je de kracht om jouw lot vorm te geven.

Vertrouw op je innerlijke licht

Het idee van een ‘innerlijk licht’ is te vinden in veel spirituele tradities, en symboliseert vaak de inherente wijsheid en het bewustzijn in elk individu. Dit licht is niet iets externs dat verworven moet worden; het is al aanwezig, wachtend om ontdekt en vertrouwd te worden.

Het vertrouwen op je innerlijke licht vereist echter moed, vooral wanneer externe omstandigheden onzeker of chaotisch zijn. Er zullen momenten van twijfel zijn wanneer de stemmen van anderen luider en overtuigender lijken dan jouw eigen intuïtie. Toch versterkt de praktijk van naar binnen keren en vertrouwen op je innerlijke licht je verbinding met deze bron van begeleiding. Na verloop van tijd wordt het een betrouwbaar kompas dat je helpt om met authenticiteit en gratie door de complexiteit van het leven te navigeren.

Vrijheid van dogma’s

‘Wees een licht voor jezelf’ daagt ook blinde naleving van dogma’s, doctrines of tradities uit. Het moedigt kritisch denken en onderscheidingsvermogen aan, en spoort je aan om te bevragen wat je is geleerd en te zoeken naar wat diep en oprecht met je resoneert. Dit is geen uitnodiging om alle leringen te verwerpen, maar om er weloverwogen en opzettelijk mee om te gaan. Ware wijsheid ontstaat niet door passieve acceptatie, maar door actief onderzoek. Wanneer je spirituele leringen benadert met een open maar onderscheidende geest, ontdek je inzichten die niet van buitenaf worden opgelegd, maar op natuurlijke wijze in je opkomen.

Praktische toepassingen

Het omarmen van deze leer is niet alleen een filosofische oefening; het heeft praktische implicaties voor het dagelijks leven:

Keer naar binnen in tijden van twijfel. Wanneer u wordt geconfronteerd met verwarring of onzekerheid, weersta dan de drang om antwoorden alleen uit externe bronnen te zoeken. Neem de tijd om te reflecteren, te mediteren en te luisteren naar uw innerlijke stem.

Ontwikkel aandachtige praktijken. Ontwikkel gewoontes zoals dagboekschrijven, meditatie of contemplatieve wandelingen om het zelfbewustzijn te verdiepen en verbinding te maken met uw innerlijke licht.

Vraag en reflecteer. Benader leringen, tradities en advies met nieuwsgierigheid en onderscheidingsvermogen. Vraag uzelf af: resoneert dit met mijn persoonlijke waarheid?

Neem kleine stappen: vertrouwen op uw innerlijke licht vereist geen grote gebaren. Begin met het afstemmen van kleine dagelijkse acties op uw innerlijke wijsheid en kijk hoe uw pad zich op natuurlijke wijze ontvouwt.

De ultieme bron van waarheid

In essentie is ‘Wees een licht voor uzelf’ een herinnering dat de ultieme bron van waarheid en begeleiding in uw eigen wezen ligt. Het nodigt je uit om in je kracht te stappen, zelfbewustzijn te cultiveren en eigenaarschap te nemen over je spirituele reis. Terwijl je deze leer beoefent, zul je merken dat het licht in jou niet alleen je eigen pad begeleidt, maar ook anderen inspireert om hun eigen innerlijke verlichting te ontdekken. Dit is de stille maar diepgaande schoonheid van het spirituele pad – het is diep persoonlijk, maar het rimpelt naar buiten, raakt en verheft de wereld om je heen.

De reis kan uitdagend zijn, maar het licht in jou is meer dan genoeg om de weg te wijzen.

Corné van Nijhuis

is een geleerde in Vedanta, Indiase filosofie, westerse studies en vele aanverwante onderwerpen. Hij heeft talloze inspirerende artikelen geschreven over verschillende onderwerpen met betrekking tot leven en welzijn. Zijn nieuwste publicatie is Vinosophy.

___________________________________________________________________

Meditatie:

de genezende kracht van de stilte

Een article geschreven door Floor van den Hout en Dagmar van der Neut

Meditatie geeft innerlijke rust, helpt tegen stress en versterkt het immuunsysteem spectaculair. Bovendien zijn mediterende mensen gelukkiger. Maar hoe integreer je zo’n gewoonte in je dagelijkse routine, en hoe vind je een techniek die je past? Lessen voor beginners.

Nog maar een paar jaar geleden was meditatie bijna synoniem met New Age-clubjes, mantra’s prevelende goeroes met quasi-diepzinnige, maar onnavolgbare adviezen en hippies op geitenwollen sokken. Meditatie had in ieder geval niets te maken met wetenschap, hersenscans of de zakenwereld. Maar dat beeld is achterhaald. ‘De wetenschap bevestigt wat al jaren bekend is vanuit persoonlijke ervaring,’ zegt Willem Oud Ammerveld, persoonlijkheidspsycholoog en voorzitter van meditatiestichting Acem. Zelf mediteert hij al 22 jaar. ‘Meditatie helpt te ontspannen en geeft energie.’

En dat is niet het enige. Meditatie maakt volgens de kenners rustig, maar tegelijkertijd alert. Het verlaagt de bloeddruk, spierspanning en hartslag. Het verbetert de nachtrust. Pijn wordt draaglijker, angsten verminderen, zelfvertrouwen en creativiteit nemen toe. Meditatie helpt tegen verslaving en komt relaties ten goede. De stemming verbetert en zelfs het immuunsysteem krijgt een boost. Kortom: meditatie maakt gezond en gelukkig. Er zijn honderden wetenschappelijke onderzoeken die dat ondersteunen. In de Verenigde Staten is die boodschap al opgepikt: in tien jaar tijd is de populariteit van meditatie daar verdubbeld. Tien miljoen Amerikanen mediteren regelmatig.

Ook in Nederland kruipt meditatie langzaam maar zeker uit de zweverige hoek. Bij trainingsbureaus loopt het storm bij speciale cursussen voor managers. En zelfs de Amsterdamse politie kan leren mediteren om met spanningen om te gaan. Willem Oud Ammerveld, die in het dagelijks leven managers coacht en in zijn vrije tijd Stichting Acem voorzit: ‘Acem heeft zich altijd al geprofileerd als een westerse, down-to-earth methode zonder goeroes en mystiek, en trekt dus ook allerlei soorten mensen aan. Zowel mannen als vrouwen, van huisvrouwen tot hoogleraren. Mensen krijgen in deze tijd steeds meer prikkels te verwerken en zoeken manieren om daarmee om te gaan. Meditatie kost weinig tijd, is eenvoudig en levert direct resultaat op.’

Lagere hartslag

Er zijn veel verschillende meditatiemethoden, maar de meeste werken als volgt: je zit stil, concentreert je ergens op (bijvoorbeeld een woord dat je steeds herhaalt, een beeld, je ademhaling) en laat opkomende gedachten zoveel mogelijk gaan zonder er iets mee te doen. Concentratie brengt het lawaai in je hoofd tot rust. Zorgen, vervelende herinneringen en het voortdurende commentaar op je ervaringen worden onderdrukt. Een andere, meer ‘open’ meditatietechniek beoogt juist volledig bewustzijn van alles wat van binnen of in je omgeving gebeurt. Je observeert onbevooroordeeld en probeert alles te laten zijn. De meditatieve staat die met enige oefening bereikt kan worden, wordt beschreven als ‘alerte ontspanning’. Je blijft geestelijk heel wakker, terwijl je tegelijkertijd een diepe rust ervaart.

Al in de jaren zeventig ontdekten Harvard-onderzoekers Herbert Benson en Robert Wallace dat er al na twintig minuten mediteren een lichamelijke reactie plaatsvindt die het tegenovergestelde lijkt van de ‘fight or flight-response’ die het lichaam vertoont in reactie op stress. De ademhaling wordt rustig, de hartslag neemt af en het brein produceert meer zogenoemde alfa-golven, het soort hersengolven dat ook toeneemt vlak voor je in slaap valt. Benson noemde dit de ‘relaxation-response’. Hij suggereerde dat het dagelijks oefenen van deze ontspanningsreactie kan beschermen tegen stress en stressgerelateerde klachten zoals hoge bloeddruk, pijn, slapeloosheid, allergieën, en dat het onvruchtbaarheid kan verhelpen of voorkomen.

Medicijnen of meditatie?

Sinds die tijd zijn er vele onderzoeken gedaan waaruit blijkt dat mediteren inderdaad allerlei gunstige lichamelijke effecten heeft. Zo hadden mensen met arteriosclerose na een half jaar mediteren minder verdikte vaatwanden, terwijl de slagaders bij een controlegroep met de ziekte intussen juist verder dichtgeslibd waren. In maart van dit jaar brachten Amerikaanse onderzoekers naar buiten dat de bloedvaten van jongeren die acht maanden lang twee keer per dag een kwartier mediteerden, zich veel makkelijker ontspanden na stress dan die van een niet-mediterende controlegroep. De verbetering was zo groot dat de werking vergelijkbaar was met die van een medicijn. Een jaar geleden ontdekten dezelfde onderzoekers dat meditatie de bloeddruk omlaag bracht en ook laag hield op langere termijn.

In een onderzoek met psoriasispatiënten bleek dat de huid van mediterenden vier keer zo snel genas als die van niet-mediterenden. En kankerpatiënten hadden na een aantal weken mediteren minder last van angst, woede en somberheid. Daarnaast hadden ze meer energie, minder hartproblemen en minder maag- en darmklachten. En ook pijn wordt draaglijker door mediteren.

Uit weer een ander onderzoek bleek dat het aantal medische consulten onder mediterenden afnam met 44 procent, het aantal cardiovasculaire ziekten met 87 procent en infectieziekten met 30 procent. Geen wonder dat steeds meer artsen naast medicatie ook meditatie gaan voorschrijven. Het grote voordeel: stil op een kussentje zitten kost niets en heeft geen bijwerkingen.

Geluksgevoelens

Neurowetenschapper Richard Davidson van de Universiteit van Wisconsin ontdekte twee jaar geleden een link tussen veranderingen in het brein en de gezondheid van mediterenden. Hij spoot mensen midden in de herfst in met een griepvirus. De ene groep proefpersonen had acht weken meditatie-oefeningen gedaan, de andere groep niet. De meditatiegroep had achteraf meer antistoffen in het bloed dan de controlegroep en had dus een betere weerstand. Davidson keek ook naar de hersenactiviteit. Daaruit bleek dat de linker voorhersenen actiever waren bij de mediterenden. Activiteit in dit hersengebied wijst op een positieve levensinstelling en positieve gevoelens. Zo zijn mensen met een actieve linker anteriore cortex enthousiaster, ze hebben meer interesses, zien sneller weer de zonnige kant van de zaak als ze op een negatieve manier benaderd zijn en zijn gewoon gelukkiger. Opvallend was dat de mensen bij wie de toename in activiteit van de linker voorhersenen het grootst was, de meeste antistoffen produceerden. Dit onderzoek geeft inzicht in de manier waarop meditatie het immuunsysteem versterkt én gevoelens van geluk teweegbrengt.

Het mediterende brein lijkt vooral een diep ontspannen brein te zijn. Zelfs mensen die voor het eerst mediteren, hebben al na twintig minuten minder bètagolven. Dat is een teken dat de cortex minder actief informatie verwerkt. Vele studies tonen een toename in ‘alfa-activiteit’ tijdens meditatie; een teken van ontspanning. En ook zogenoemde thètagolven, die duiden op nog diepere ontspanning, worden gemeten tijdens het mediteren. Bij ervaren mediterenden, zoals boeddhistische monniken, zijn die hersenveranderingen blijvend: ook als ze niet mediteren, hebben zij een meer ontspannen hersengolfpatroon.

Dat die ontspannen staat van het brein ook op langere termijn effect kan hebben, blijkt uit een experiment met gevangenen. Een gevangenis bij Seattle liet bewoners tien dagen lang elf uur per dag (!) zittend en lopend mediteren. Van deze gevangenen zat 56 procent twee jaar later weer in de gevangenis. Dat lijkt veel, maar van de gevangenen die niet hadden gemediteerd viel maar liefst 75 procent terug. De criminelen die aan de sessies hadden meegedaan, gebruikten twee jaar later ook minder drugs, minder alcohol en waren minder depressief.

Mindfulness

Meditatie helpt ook prestaties te verbeteren. Bijvoorbeeld in de sport. Zo leerde Richard Kraijcek met behulp van Zen een mislukte bal sneller uit zijn hoofd te zetten en zich weer op het volgende moment te concentreren. En uit een Zweeds onderzoek naar Acem-meditatie bleek vorig jaar dat mediterende schutters beter presteerden dan hun collega’s. Marathonlopers die zes maanden hadden gemediteerd, herstelden sneller van vermoeidheid en stress had minder impact op hun immuunsysteem. Meditatie werd in dit onderzoek steeds vergeleken met een andere vorm van ontspanning, namelijk autogene training. De conclusie: gewone ontspanningsoefeningen hebben minder effect dan meditatie.

Ook psychologen hebben de gunstige effecten van meditatie ontdekt. Er is zelfs een therapeutische stroming in opkomst die er volledig op is gebaseerd: de Mindfulness Based Stress Reduction (mbsr), oftewel aandachttraining en de Mindfulness Based Cognitive Therapy (mbct). Johan Tinge, gezondheidszorgpsycholoog en mindfulness-trainer: ‘Je kunt echt spreken van een hype in Nederland. Er komt steeds meer belangstelling van therapeuten die het willen gaan gebruiken in hun behandeling.’

De basis van de training is het oefenen met in het hier en nu zijn. Mindfulness is te vertalen als ‘opmerkzaamheid, aanwezig zijn, aandachtig zijn’. Je observeert alles wat zich lichamelijk en mentaal aan je voordoet, zonder erover te oordelen en zonder het anders te willen hebben dan het op dat moment is. Gedurende acht weken leren cursisten vervelende gedachten loslaten, lichamelijke signalen herkennen die aangeven dat er een grens wordt overschreden, en dingen met volledige aandacht doen. Zo krijgen ze oefeningen in het aandachtig proeven van eten (stop een rozijn in je mond – hoe voelt het als je hem op je tong legt, hoe is de textuur, waar is de smaak uit opgebouwd?). En ook het met volledige aandacht verrichten van alledaagse, meestal automatische handelingen, zoals tandenpoetsen. Normaal gesproken dwalen de gedachten tijdens dit soort bezigheden af naar zorgen uit het verleden of over de toekomst, maar in de cursus oefent men zijn aandacht bij het hier en nu te houden. Ook leren cursisten de techniek van de ‘bodyscan’, waarbij de aandacht zich achtereenvolgens richt op de zintuiglijke gewaarwordingen in elk afzonderlijk lichaamsdeel.

En het werkt. Mensen die aan mbct deden, vielen aanzienlijk minder vaak terug in een depressie dan een controlegroep. En met behulp van mbsr wordt chronische pijn draaglijker en nemen vermoeidheid en stress af. Waarom werkt mindfulness zo goed? Tinge: ‘De basishouding in deze training is er een van loslaten, geduld, acceptatie en mildheid. Niet gericht zijn op resultaat. Dat geeft een interessante paradox: er verandert iets, zonder dat het doel is dat er iets verandert. Pijn, zowel fysiek als emotioneel, hoort bij het leven. Wij willen die pijn altijd maar weg hebben, maar daardoor voed je haar juist. Een deel van de pijn bestaat namelijk uit je eigen reactie erop; je woede en frustratie erover. Door het leed niet meer te veroordelen en een accepterende houding aan te nemen, kan dat gedeelte van de pijn verminderen of verdwijnen.’

Innerlijke training

Maar als mediteren zulke gunstige effecten heeft, waarom doen we het dan niet massaal? Veel mensen die met meditatie beginnen, stoppen weer binnen een paar weken. Laten we wel wezen: een halfuur vroeger opstaan om te mediteren is in praktijk niet altijd makkelijk vol te houden. Tijdens het mediteren zal de gedachte aan dat warme bed zich regelmatig opdringen. De tijd die voor meditatie moet worden vrijgemaakt, lijkt al snel nuttiger en leuker besteed: je kunt ook een dutje gaan doen, een muziekje luisteren of lekker televisie kijken om te ontspannen. Willem Oud Ammerveld: ‘Dat kan ook, ja, maar meditatie biedt meer. Het is een innerlijke training in het anders omgaan met spanningen. Je bent niet meer afhankelijk van impulsen van buitenaf die je moeten ontspannen. Je doet er zélf iets aan.’

Soms haken mensen af omdat de klachten in eerste instantie erger lijken te worden. Innerlijke stilte en focussen op het eigen lichaam kan fysieke en geestelijke ongemakken aan het licht brengen die voorheen niet gevoeld werden. En dat is niet altijd prettig. Oud Ammerveld adviseert om dan toch door te gaan. ‘Het wordt echt beter. Spanningen gaan niet weg als je ze niet wilt voelen. Als je gemasseerd wordt, en je voelt een pijnlijke plek, wil je dan ook stoppen? Nee, je probeert zachtjes los te laten. Bij meditatie kun je “mentale spierknoopjes— tegenkomen. Die onverwerkte spanningen komen niet door meditatie, die waren er al. Met meditatie leer je daar juist op een zachte manier mee om te gaan. Maar meditatie is vooral prettig, hoor. Meestal merken mensen dat direct. Het is efficiënt en effectief. Je moet het gewoon doen.’

Meditatietips voor beginners

Waar en wanneer? Begin met tien minuten per dag en bouw de meditatietijd langzaam iets op. Veel mensen doen het twee keer per dag een half uurtje, een keer voor het ontbijt en een keer voor het avondeten. Het is beter om niet na een maaltijd te mediteren. Kies een ruimte waarin u niet gestoord wordt – telefoon uit! – en waar het niet te warm is. Maar u kunt ook mediteren in de trein of in de natuur.

Lichaamshouding Zoek een goede houding. U moet kunnen ontspannen, zonder dat u in slaap valt. Neem bijvoorbeeld een stoel waarin u goed rechtop kunt zitten, leun niet tegen de rugleuning. Zet de voeten naast elkaar op de grond en laat uw handen op uw dijbenen rusten. Sluit uw ogen. Makkelijke kleding is een pre.

Concentratie Terwijl u normaal, ontspannen ademt, concentreert u zich op het gevoel van de lucht die uw longen in- en uitstroomt. U kunt bij elke uitademing tot tien tellen. U kunt ook een mantra herhalen in uw hoofd. Er bestaan vaste mantra’s in verschillende tradities, maar u kunt ook uw eigen mantra gebruiken: kies een mooi woord of een prettige klank en herhaal deze van binnen.

Wees mild U zult regelmatig merken dat u toch aan de boodschappen denkt, of dat uw gedachten afdwalen naar dingen die u dwarszitten. Dat is niet erg. Probeer niet te oordelen, maar gewoon rustig terug te gaan naar datgene waarop u zich concentreert. Deze imperfecties of zogenoemde ‘gedachte-intrusies’ kunnen volgens mensen met ervaring soms juist de grootste inzichten zijn. Beschouw meditatie als een vaardigheid waarin u zich oefent. Al na tien keer mediteren zult u merken dat uw concentratie is verbeterd.

Monniken in het lab

Om de effecten van meditatie te onderzoeken, zijn ook de meest getrainde proefpersonen ter wereld ingeschakeld: boeddhistische monniken, die al jarenlang vaak wel tien uur per dag mediteren. De samenwerking tussen wetenschappers en de Dalai Lama bracht een aantal van deze geestelijke topsporters naar het laboratorium.

Uit een onderzoek bleek dat monniken die zich concentreerden, geen spier vertrokken bij het horen van een onverwacht hard geluid. In de hersenen van normale, ontspannen mensen is bij zo’n onverwachte stimulus altijd een kleine onderbreking te zien in het golfpatroon in de hersenen (‘alpha-blocking’). Maar zelfs dat gebeurde bij de monniken niet. Het was alsof ze helemaal geen hard geluid hadden gehoord.

Bij monniken die aan Zen-meditatie deden, een vorm van meditatie waarbij men juist moet blijven openstaan voor elke stimulus, gebeurde iets heel anders. Als zo’n geluid een aantal keer achter elkaar te horen is, wennen normale mensen eraan: dan reageren de hersenen er niet meer op. Maar bij deze monniken trad geen habituatie op. Onderzoeker Richard Davidson ontdekte bovendien dat de monniken sterk actieve linker voorhersenen hadden, het gebied dat staat voor een positieve levensinstelling en positieve gevoelens.

Pionier in het meditatieonderzoek Herbert Benson wil zich nu concentreren op de vraag hóé meditatie werkt. Daarvoor reist hij onder andere af naar Tibet om fysiologische processen te bestuderen van monniken die Tum-mo yoga beoefenen. Dit is een vorm van meditatie waarbij de monniken in staat zijn om in de ijskoude buitenlucht van de Himalaya natte lakens op hun blote huid te drogen. Door diepe concentratie kunnen de monniken hun huidtemperatuur met 17 graden laten stijgen.

‘Ik hoef niet steeds te oordelen’ Irene Groothedde (44), freelance redacteur/vertaler, gaat ieder jaar tien dagen in retraite om in stilte te mediteren.

Hoe bent u ermee begonnen?

‘Mijn eerste meditatie-ervaring had ik tijdens een Vipassana-weekend in 1999. Dat was heel intens. Tijdens Vipassana-retraites mediteer je tien dagen lang zo’n tien uur per dag. Je staat vroeg op, eet op gezette tijden en zwijgt bijna de hele periode. Natuurlijk denk je wel eens: wat doe ik hier? Dan lijkt het alsof je de enige bent die moe is of pijn heeft. Eén keer per dag word je in kleine groepjes naar voren geroepen om met een leraar te praten. Het is heel prettig om te horen hoe anderen het ervaren.’

Welk inzicht heeft meditatie u gegeven?

‘Door te mediteren heb ik geleerd dat ik me niet hoef te identificeren met mijn emoties. Ik heb wel emoties, maar ik bén ze niet. Dat inzicht heeft me ook geholpen bij het verwerken van het verlies van mijn partner, negen jaar eerder. Ik zag mezelf lang als “iemand die zijn partner heeft verloren—. Nu weet ik dat ik verdriet kan hebben, maar dat maakt mij niet tot een verdrietig persoon.’

Doet u naast de retraites ook thuis aan meditatie?

‘Jazeker. Ik probeer iedere dag een moment voor mezelf te hebben. Even loskomen van de waan van de dag. Zonder meditatie ben ik veel onrustiger. Bovendien zorgt het ervoor dat ik niet altijd een oordeel hoef te hebben over alles en iedereen om me heen. Mediteren maakt me milder.’

Waarom bent u gaan mediteren?

‘Begin jaren tachtig had ik last van slapeloosheid. Ik voelde niets voor medicijnen en probeerde yoga, maar dat hielp niet echt. Uiteindelijk deed ik een cursus Acem-meditatie. Dat was een verademing. Behalve dat ik er beter door kon slapen, voelde ik ook overdag minder stress, werd ik communicatiever en kon ik mijn emoties makkelijker loslaten. Dingen die al jaren “op slot— zaten, kwamen nu open te liggen. Ik heb veel meer inzicht gekregen in mezelf en in de manier waarop ik op dingen reageer.’

U mediteert iedere dag twee keer. Is dat niet saai?

‘Jazeker is dat saai. Maar het is de saaiheid van tien kilometer schaatsen, of een voettocht maken naar Santiago de Compostela. Dat ziet er ook weinig opwindend uit, maar van binnen gebeurt er veel.’

Waarom zet u de wekker als u mediteert?

‘Dan hoef ik niet steeds te kiezen of ik moet stoppen of doorgaan. Een halfuur is precies goed: lang genoeg om de dagelijkse dingen te verwerken, maar ook weer niet te lang. Het moet natuurlijk wel in mijn agenda passen.’

Psychologie Magazine

Contributie: Francis van Schaik

Francis van Schaik is een coach van jongeren en ook een student van menselijke relaties met de natuur, de wereld en de Waarheid. Ze levert regelmatig bijdragen aan ons online magazine. Francis is de bijdragende redacteur van deze pagina: Ik Ben.. – Home (kindercoaching-ikben.nl

Grappige incidenten met Jadu Babu

Ongeveer twee maanden voor Durga Puja ( het herfstfestival van de godin Durga ) vergezelden we de Meester naar het huis van Jadu Mallik in Pathuriaghat ( in Calcutta ) . Hoewel ik Jadu Mallik al eerder in zijn tuinhuis ( naast Dakshineswar – tempel ) had gezien, was ik nog nooit bij hem thuis geweest. De Meester kwam om het nieuwe beeld van de godin Simhavahini te zien, die de godheid was in het huis van Jadu Mallik. Na bezoek aan het heiligdom vroeg de Meester naar Jadu Babu.
Jadu Babu lag op een marmeren bank. Hij begroette de Meester, ” Welkom , welkom , jonge priester. Je komt niet zo vaak meer deze kant op . Maar sinds Moeder hier is,heb je aan ons gedacht. ” In antwoord hierop zei de Meester: ” Wat soort man ben jij ? Moeder is binnengekomen en je hebt het me niet laten weten! ”
” Jonge priester , ik heb nog nooit een man ontmoet, die zo. goed geinformeerd is over de Moeder als jij, antwoordde Jadu Babu. ” Ze is gisteren aangekomen en jij bent nu al gekomen. Wanneer heb ik de tijd gehad om je het nieuws te sturen ? ” Ok ” , zei de Meester glimlachend . ” Vraag nu alstublieft om wat van de prasad van de Moeder te brengen . Het zou niet gunstig als we naar huis zouden gaan zonder iets te hebben meegenomen. ” ( Het wordt als niet gunstig beschouwd voor een gezinshoofd om niets aan te bieden aan een heilige man die zijn huis bezoekt ).
Nog steeds liggend op de bank gaf Jadu Babu iemand opdracht om wat prasad te brengen en dat werd meteen gedaan. Toen de Meester klaar was om te vertrekken zei Jadu Babu : ” Wil je mijn eigen moeder niet gedag zeggen? , ” ( Dus de Meester riep: ” Hallo, Jadu’ s moeder! Wil je me een glas water geven ? ” ) Jadu’ s moeder komt naar beneden met een glas. De Meester nam het aan en dronk er een keer van. Toen de Meester terugkeerde naar het rijtuig, zeiden de toegewijden: ” Meneer , ga alstublieft niet meer naar het huis van een rijke meneer. Waarom zou u hem bezoeken? Hij heeft u niet eens gevraagd om te gaan zitten. Waarom zou u zich onderwerpen aan zulke beledigingen? De Meester antwoordde : ” Dit zijn wereldse mensen , en ze verlangen altijd naar wereldse dingen. Maar tussen hun wereldse gedachten aanbidden ze de Moeder. Jij doet zelf niet eens zoveel> Waarom zouden jullie je hoofden erover breken of hij me wel of niet vroeg te gaan zitten? Je kwam om Moeder te bezoeken, en als een bonus ontving je prasad. Is dat niet genoeg voor jullie? Wie anders zou jullie prasad hebben gegeven op zulk een ongebruikelijk uur? Kwam je enkel om Jadu te bezoeken en om beledigd te zijn, omdat hij je niet heeft gevraagd om te gaan zitten? ”
De toegewijden die tegen Jadu Babu hadden gesproken, zwegen. Zo zou de Meester obs op de proef stellen. ” Als je een sadhu ( heilige man ) wilt zijn zou hij zeggen: ” Geef het idee van zelfbelangrijkheid op . Besteedt geen aandacht aan of je gerespecteerd wordt of niet.”
Op een dag zei de Meester aan Jadu Babu : ” Je hebt zoveel gespaard voor deze wereld. Wat heb je verworven voor de volgende? ”
Jadu Babu antwoordde: ” Jonge priester , jij bent degene die voor mij zal zorgen in de andere wereld. Je zult me redden op het moment van de dood, en ik wacht tot dan. Als je me geen bevrijding schenkt, zal je naamverlosser van de gevallenen ontsierd worden, dus je kunt me niet vergeten bij mijn dood.”
Zie je , hoewel Jadu Babu veel geld had, kon hij het verlangen naar meer niet opgeven. Een andere keer zei de Meester tegen hem: ” Jadu, je hebt zoveel gespaard, maar toch wil je nog meer. ”
Jadu Babu antwoordde : ” Dat verlangen zal niet verdwijnen. Je kunt het verlangen naar God niet opgeven. Op dezelfde manier kunnen wij wereldse mensen ons verlangen naar geld niet opgeven. Waarom zou ik afstand van geld? Jij doet afstand van alle dingen van de wereld en verlangd naar God, terwijl ik een bedelaar ben die steeds meer van zijn rijkdommen vraagt. Behoort ook wereldse rijkdom hem niet toe? ”
De meester was zeer verheugd deze redenering te horen. Als je deze houding aanhoudt, hoef je je geen zorgen te maken. Maar vertel me , Jadu, zeg je dit oprecht? ”
Toen antwoordde Jadu Babu : ” Jonge priester , je weet dat ik niets voor je kan verbergen. ”
Bij een andere gelegenheid zei de Meester tegen Jadu Babu: ” Vroeger zong je de naam van God, maar nu denk je niet aan hem. Waarom is dit? ” Jadu Babu zei: ” Sinds ik je ken, voel ik niet meer de noodzaak om God aan te roepen. En ik heb gemerkt dat als ik de naam van de Heer zing, mijn geest zich niet kan concentreren op wereldse zaken. Dus ik negeer de Heer , om voor mijn fortuin te zorgen. ”
” Ga niet zover, Jadu, ” zei de Meester. ” Waarom moet je als een os zijn die in een maalspan wordt gespannen? ”
” Dat is het resultaat van mijn acties uit het verleden, ” zei Jadu Babu.

[vanuit Ramakrishna as we Saw Him]

Mevrouw Mary Saaleman brengt u deze artikelen uit verschillende bronnen. Dit is haar vertaling van een stuk uit het boek Sri Ramakrishna as we Saw Him. Mary Saaleman is al vele jaren een student van Vedanta.

_______________________________________________________